Süheyl ü Nev-bahâr'dan
(Melikzâde-i Yemânî'nin dostu için söylediği şiir)
Toldur kadehi sun elüme kıl beni ser-hoş
Ger ağu ola yârüm adına ideven nûş
Bu od ile kim 'aşkı yüregüme bırahdı
Sanma ki tamardağı kanım eylemeye cûş
Kirpiklerinün nâzük ohı sineme batdı
Sınamağ içün sun elüni demreni gör uş
Yüzin göreli gitmeyiser yaş gözümden
Lâ-büd güneşe kim ki bahar gözi ola yuş
İy gönlüm alan 'âlem eğer gavgâ tolarsa
Fikrüm evini eylemişem 'aşkun içün boş
Her gice karanuda hayâlin beni ister
Koma yalunuz gelmeğe bir kimse bile koş
Seni göreli gitdi benüm 'aklum u hûşum
Her kim ki peri yüzünü göre ola bî-hûş (Köprülü, 2006: 57)
Kaynakça
Erkan, M. ve Özkan, M. (1998). “Hoca Mesud”. TDVİA, 18, 189-191.
Köprülü, M. F. (2006). Divan Edebiyatı Antolojisi. Ankara: Akçağ Yayınları.
NOT : HOCA MESUD'A AİT OLAN BU ŞİİR BURAYA YANLIŞ EKLENMİŞTİR.