Sür Atını Sersembay

Sür atını Sersembay
Daha horoz ötmeden
Altın şafak sökmeden
Yaylalara çıkalım
Deh deh deh
Olmaz olsun bu mektep
Çektiğim bu yüzden hep
Sür atını Sersembay

Geri dönüp bak hele
Gözleri alev alev
Gördüğün o devler ev
Atmosferi toz duman
Burada geçmez zaman
Şehir yedi başlı dev
Sür atını Sersembay

Uğul uğul uğuldar
Yayılır pis kokular
Şaşırdım vay anam vay
Geri dönüp nidelim
Köyümüze gidelim
Sür atını Sersembay

Uçarı mı uçarı
Utanmaz kadınları
Kırıtarak gerinir
Yüzlerinin nuru yok
Gözlerinin feri yok
Erkekleri cin, peri
Sür atını Sersembay

Ateşli bir yürek yok
Yemekten gayrı erek yok
Homurdanan domuzlar
Bunları gece kuzlar
Sefillerin cenneti
Pis kokulu dehlizler
Sür atını Sersembay

Gökyüzü yıldız kaynar
Göğü görmez kör onlar
Bakıp gülümsüyor ay
Bunaldım bu şehirde
Sonsuz kırlarım nerde
Sür atını Sersembay

Sersembay, hey Sersembay
Uyku sırası mı ay!
Somurtup durma öyle
Hadi bir türkü söyle
Köyden duyulsun ünün
Artık çilem doldu say
Sür atını Sersembay

Sarı Arka yaylağı
Yeşil cennet otağı
Bir uzanıp yatayım
Onun ipek yelini
Âbı kevser gölünü
Ben nasıl unutayım

Şehir benim neyime
Hasret kaldım köyüme
Söylesene Ağatay
Geri dönüp nidelim
Obamıza gidelim
Sür atını Sersembay

https://edebiyatvesanatakademisi.com/post/magcan-cumabayev-hayati-ve-siirleri-kazak-sairi-20/75271