I. BEND

Saki getir ol badeyi kim mâye-i candır 
arâm-dih-i akl-ı melâmet-zedegândır

Ol mey ki olur saykal-ı dil ehl-i kemâle 
nâ-puhtelerin aklına bâdî-i ziyandır

Bir câm ile yap hatırı zîrâ dil-i vîrân 
mehcûr-ı hârâbat olalı hayli zamandır

Sâkî içelim aşkına rindân-ı huda'nın 
rindân-ı huda vâkıf-ı esrâr-ı nihândır

…..

Sâkî içelim rağmına süfi-ı harisin kim 
maksadı kevser emeli hıır-i cinândır

Saki bize mey sun ki dil-i tecribet-âmûz 
endişe-i encam ile vakf-ı halecândır

İç bade güzel sev var ise akl u şuurun 
dünya var imiş ya ki yoğ olmuş ne umurun

Yetmez mi bu kasrîreviş-iağreb-i âlem 
bir menzile ermez mi aceb kevkeb-i âlem

Şimdi uyuyanlar ö zamanda uyanırlar 
bir subha resîde olur âhır şeb-i âlem

……….

Hâriçten eğer olsa temaşasına imkân 
müdhiş görünür heykel-i müsta'ceb-i âlem

Almış yükünü şöyle ki seyrinde halelsiz 
bir zerre dahi kaldıramaz merkeb-i âlem

Ebnâ-yı beşerde kalacak mı bu muâdât 
bilmem ne zaman doğrulacak mezheb-i âlem

Her safhada bir şekl-i hakikat eder ibraz 
her gün çevirir bir varaka makleb-i âlem

Bin ders-i maârif okunur her varakında 
yârab ne güzel mekteb olur mekteb-i âlem

Bu cism-i kesifin neresi merkez-i kuvvet 
yârab ne matıyyeyle gezer kâlib-i âlem

Ey kudretine olmayan âğâz u tenâhî 
mümkün değil evsâfını idrâk kemâhî

Her nesne kılar varlığına hüsn-i şehâdet 
her zerre eder vahdetine arz-ı güvâhî

Hükmün kılar izhâr bu âsâr ile mihri 
emrin eder ibraz bu envâr ile mâhı

Dil-sîr-i bisât-ı niamın mürg-i hevâyî 
sîrâb-ı zülâl-i keremindir suda mâhî

Eyler keremin âteşi gülzâr halil'e 
mağlûb olur peşşeye nemrud-ı mübâhi

Zâlimleri adlin ne zaman hâk edecektir 
mazlumların çıkmadadır göklere âhı

Bigânelere münhasır enva'-ı huzûzât 
mihnet-zede-i aşkına mahsûs devâhî

Sensin eden idlâl nice ehl-i tarîki 
sensin eden ihdâ nice gümgeşte-i râhı

Hükmün ki ola mûcib-i hayr u şer-i ef âl 
yarab ne içindir bu evâmir bu nevâhî

Sendendir ilâhi yine bu mekr ü bu fitne 
bu mekr ü bu fitne yine sendendir ilâhi

Güfte bikün ü bâz zenî seng-i melâlet 
dest-i men ü dâd-ı tu der rûz-ı kıyamet

Bir katre içen çeşme-i pür-hûn-ı fenadan
başın alamaz bir dahi bârân-ı belâdan

Asude olam dersen eğer gelme cihâna 
meydâna düşen kurtulamaz seng-i kazadan

Sâbit-kadem ol merkez-i me'mûn-ı rızâda 
Vareste olup dâire-i havf u recâdan

Dursun kef-i hükmünde terâzû-yı adalet 
Havfın var ise mahkeme-i rûz-ı cezadan

Her kim ki arar bûy-ı vefa tab'-ı beşerde 
Benzer ana kim devlet umar zıll-ı hümâdan

Bî-baht olanın bağına bir katresi düşmez 
Bârân yerine dür ü güher yağsa semâdan

Erbâb-ı kemâli çekemez nakıs olanlar 
Rencide olur dîde-i huffâş ziyadan

Her âkile bir derd bu âlemde mukarrer 
Rahat yaşamış var mı gürûh-ı ukalâdan

Halletmediler bu lügazın sırrını kimse 
Bin kafile geçti hükemâdan fuzelâdan

Kıl san'at-ı üstadı tahayürle temaşa 
Dem vurma ger arif isen çün ü çiradan

İdrâk-i meali bu küçük akla gerekmez 
Zîrâ bu terâzû o kadar sıkleti çekmez

Cehrin ne safa var acaba sîm ü zerinde 
Insan bırakır hepsini hîn-i seferinde

Bir reng-i vefa var mı nazar kıl şu sipihrin 
Ne leyi ü nehârında ne şems ü kamerinde

Seyretti hava üzre denir taht-ı Süleyman 
0l saltanatın yeller eser şimdi yerinde

Hür olmak ister isen olma cihanın 
Zevkinde sefasında gamında kederinde

Canan gide rindân dağıla mey ola rizân 
böyle gecenin hayr umulur mu seherinde

Hayr umma eğer sadr-ı cihan olsa da 
Bilfarz her kim ki hasâset ola ırk u güherinde

Yıldız arayıp gökte nice turfa müneccim 
Gaflet ile görmez kuyuyu rehgüzerinde

Anlar ki verir lâf ile dünyaya nizâmât 
Bin türlü teseyyüb bulunur hanelerinde

Ayîn esi iştir kişinin lâfa bakılmaz 
şahsın görünür rütbe-i aklı eserinde

Ben her re kadar gördüm ise bazı mazarrat 
Dabit-kademim vine bu re'vin üzerinde

İnsana sadakat yaraşır görse de ikrah 
Yardımcısıdır doğruların hazret-i Allah

Gadr ede reayasına vâli-i eyâlet 
dünyâda vü ukbâda ne zillet ne rezalet

Lâyık mıdır insân olana vakt-i kazada 
hak zahir iken bâtıl için hükmü imâlet

Kadı ola davacı vü muhzır dahi şahit ol 
mahkemenin hükmüne derler mi adalet

Ey mürtekib-i har bu ne zillet ki çekersin 
bir kaç kuruşa müddet-i ümrünce hacâlet

Lânet ola ol mâle ki tahsîline ânın 
yâ din ola yâ ırz veya namus ola âlet

Âdem olanın hayr olur âdemlere kasdı 
insanlığa insanda budur işte delâlet

İnsan ona derler ki ede kalb-i rakîki 
alâm-ı ben-i nev'i ile kesb-i melâlet

Âdem ona derler ki garazdan ola sâlim 
nefsinde dahi eyleye icrâ-yı adalet

Sâdık görünür kisvede erbâb-ı hiyânet 
mürşid sanılır vehlede ashâb-ı dalâlet

Ekser kişinin suretine sîreti uymaz 
yârâb bu ne hikmettir ilâhi bu'ne halet

Ümmîd-i vefa eyleme her şahs-ı degalde 
çok hacıların çıktı haçı zir-i begalde

……………

…………………