Ulduz sayarak gözlemişem her gece yarı

Ulduz sayarak gözlemişem her gece yarı

Gec gelmededir yar, yine olmuş gece yarı

Gözler asılı, yok ne garaltı, ne de bir ses

Batmış gulağım, gör ne düşürmekdedi darı

Yatmış hamı, bir Allah uyaktır, daha bir men

Mennen aşağı kimse yok, ondan da yukarı

Gorhum budu yar gelmiye, birden yarıla sübh

Bağrım yarılar, sübhüm açılma seni Tarı!

Tan ulduzu istir çıka, göz yalvarır çıkma

O çıkmasa da, ulduzumun yoktu çıkarı

Gelmez, tanıram bahtımı, indi ağarar sübh

Gaş bele ağardıkça, daha baş da ağarı

Aşkın ki gararında vefa olmuyacakmış

Bilmem ki tebiet niye goymuş bu gararı?

Rişhendle gırcandı seher, söyledi durma

Can korkusu var akşın, uduzdun bu kumarı

Oldum gara gün, ayrılalı ol sarı telden

Bunca gara günlerdir eden rengimi sarı

Gözyaşları her yerden akarsa meni tuşlar

Deryaye bakar, bellidi çayların akarı

Ezbes meni yaprak kimi hicranda saraltıp

Baksan özüne sanki gızılgüldü, gızarı

Mihrab-i şefekte özümü secdede gördüm

Gan içere gemim yok, üzüm olsun sene sarı

Aşkı varıydı Şehriyar'ın, güllü çiçekli

Efsus, garayel esti, hezan oldu baharı

 Şehriyar Hayatı ve Edebi Kişiliği

Şehriyarın Ülkesinde

M A A R İ F İ M İ Z

Aman Ayrılıg

Heydar Baba'ya Selam

Hayder Baba’ya 2

Yar Kasidesi

Geldin, ben sana kurban olayım, ama şimdi neden?

 Ulduz sayarak gözlemişem her gece yarı