GAZEL
Fe'ilâtün / fe'ilâtün / fe'ilâtün / fe'ilün
Yandı dil sûziş-i tâb-ı ruh-ı yâr ile bu şeb
Sîne pür-dağ derûn nâliş-i âh ile bu şeb
Eyledi fikr zuhûr-ı hatt-ı rûyum âşık
Sanı kim girdi o meh hâleye nâz ile bu şeb
Ne yaman müşkil imiş da’vî-yi hengâm-ı visâl
Yürü gel hâne-i uşşâka hırâm ile bu şeb
Gül-i ruhsâarın ile gülşen-i hüsnünde hezâr
Bülbül-i dil şudenin kârı enîn ile bu şeb
O mehin perçemi kaydı ne belâ başına Tâib
Târumâr oldu gönül âh-ı siyâh ile bu şeb