GAZEL

Yârun ayağı tozuna kıymet cihân gerek

Yârun ayağı tozuna kıymet cihân gerek
Belki cihân ne nesne ola baş u cân gerek

Bir yârı kılmışam iki ‘âlemde ihtiyâr
Evvel kişiye cân gerek andan cihân gerek

Vurdukça dil eşiğine cân pîş-keş kılur
Yârı evine varsa kişi armağan gerek

Kanlu yaşum yiterdi yine sevgisiyiçün
Da’vîye ma’nî vü dahı ‘aşka nişân gerek

La’lini dişledükçe gözi kanumı döker
Elbette hükm-i şer’ budur kana kan gerek

Yüzüne karşu göz yaşın akıtduğum bu kim
Gülzârı tâze dutmağa âb-ı revân gerek

Cûşıla ağladuğını ‘ayb itme ‘Adnî’nün
‘Âşık olanlarun gözi deryâ-feşân gerek

vezni: mef’ûlü fâ’ilâtü mefâ’îlü fâ’ilün

 

         Adni Mahmut Paşa ( 15. yy ) Hayatı ve Edebi Kişiliği