BASİTNAME
Osmanlıca yazılışı : Basit : بسيط ...
Osmanlıca yazılışı name: نامه
Basitname Divan edebiyatında genellikle Türk-i Bait şairleri diye adlandırılan şairlerin yazmış oldukları yalın Türkçe ile yazılmış gazellere denmektedir. Bu tip gazellere “Türkî-i basit gazel” de denir. ( BKZTürki-i Basit Mahallileşme Yerlileşme Düşüncesi Şairleri)
Bilindiği gibi gazel Arap edebiyatına mahsus bir nazım biçimidir. Bu nazım biçimi Türk şiirinde oldukça sevilmiş, ancak gazelin şiir dili; süslü sanatlı, mazmunlar, mecazlar, telmihlerle dolu Arapça, Farsça Türkçe karışık, ağır bir dil olmuştur. Divan şiirinde en çok kullanılan nazım şekli olan y gazellerin pek büyük çoğunluğu bu şekilde yazılmıştır. Bu tarz gazeller halkın anlayamamağı ancak medreseliler anlayabileceği ve idrak edebileceği gazeller olmuşlardır. Buna mukabil bazı şairlerimiz halkın da anlayabileceği basitlikte ve sadelikte gazeller yazmışlar, bu tip gazellere de basitname demişlerdir.
Divan edebiyatında basitname olarak adlandırılabilecek şekilde gazel yazan şairleri iki gruba ayırmak mümkündür. Tatavlalı Mahremi , Aydınlı Visali , Adem Dede, Edirneli Nazmi gibi şairlerin dahil olduğu Basitname grubu olarak da adlandırabileceğimiz gruptur. Diğer Grup ise Nabi, Nedim veNecati Be ’in sanatkâranelikten de ödün vermeyen illaki çok sade ve Türkçe kelimeler kullanılsın iddiasında da olmayan, ama şiirde yerlileşme ve mahallileşmeye de önem vererek mümkün oldukça sade bir dille yazmaya meyleden ekoldür. [1] ( bkzEdirneli Nazmi Hayatı Edebi Kişiliği Türkî-i Basit )
Basitname Gazel Örnekleri
Düşdi bu gönlüm sana hey sevdüğüm
N'ola yakışsan bana hey sevdüğüm
Çün seve geldi seve gider seni
Bu gönül önden sona hey sevdüğüm
Ayruluk derdi bana bir bun durur
Kim döyer imdi buna hey sevdüğüm
Turmadım uçmak diler gönlüm kuşı
Yüce köşkünden yana hey sevdüğüm
Yüzüni gözler güzel bu yüzden ay
Giceler kalur tana hey sevdüğüm
Ağzını öpmek ana ol kim senün
Söğme yok yire ana hey sevdüğüm Edirneli Nazmi
BASİTNAME GAZEL
(mefâ’îlün mefâ’îlün fe’ûlün)
Beni yâr ayrulık derdine salup
Benüm n’eyler ki yendek âhum alup
Benüm derdüm görüp yendek güler yâr
Ben ağlar yürürem kayguya talup
Kılıçlar birle yendek ol efendim
Kılıçlar ben kuluñı yire çalup
Beni yâr işigine komaz oldı
İti itler gibi engel çoğalup
Elin alur kimesne olmamağın
Bu Nazmi oñmadı ayakda kalup
Doç. Dr. M. Fatih KÖKSAL EDİRNELİ NAZMî’NİN YAYIMLANMAMIŞ TÜRKÎ-İ BASîT ŞİİRLERİ,https://dergipark.ulakbim. gov.tr/tubar/article/viewFile/5000
KAYNAKÇA
[1] https://edebiyatvesanatakademisi.com/post/turki-i-basit-mahallilesme-yerlilesme-dusuncesi-sairleri/75739