Nefes
Ben hocamdan aldım böyle dersümü
Okur idim eliften ba’ya deyu
Kimse bilmez şu dünyada sırrumu
Ta ezelden çağururum Hû deyu
Kimin azatlayup kimin fakıdur
Kimin döğüp söğüp kimin okıdur
Dedeler bu meydan kimin hakkıdur
Kim dedi ki şu murdarı yu deyu
Evvel ekşi narken üzüm çoğ iken
Davud sofradayken bıçak yoğ iken
İsmail’e inen kurban sağ iken
Kime dedi şu lokmayı soy deyu
Fatma ana can Ali’nin gülünü
Miraç’tan inerken öpmüş elünü
Hak Yezid’e kokturmadı gülünü
Muhammed’in yadigârı bu deyu
Abdal Musam anda bir tolu içtüm
İçtüm ol toluyu kendümden geçtüm
Işkun ateşine yandım tutuştum
……… (dize eksik)
Ergun, Sadeddin Nüzhet (1944). Bektâşî Şâirleri ve Nefesleri. İstanbul: Kenan Matbaası. 21.