Cihân güzelleri hep bî-vefâimiş bildük

mefâ’îlün / fe’ilâtün / mefâ’îlün / fâ’lün

 

 

Ne vakit ki dünya güzellerinin vefasız olduğunuanladık, gönlü vefasıza vermenin bir hata olduğunu

o zaman öğrendik.

 

 

Sevgiliyi candan ve cihandan aziz sanardık; eyvah ki o da ömür gibi vefasızın biriymiş, artık öğrendik.

 

 

Ne kural ki nur saçan, yüz güzelliğinin burcundan ay imiş öğrendik.

 

 

Gönül, saçına dolaştı, velî (onu) ipliğin çocuğusandı. O, kıvrılmış ve bükülmüş bir yılanmış öğrendik.

 

 

Önce, ancak hanına kavuşmayı diledi. Ahmed’in nasibi son duası imiş öğrendik.