27.11.2021
Gazel
Ecel dutmış elinde bir ulu câm
Ki ol câmun içi tolu serencâm
Kime ayak sunar kime içürmiş
Kimi esrük yatur toprakda müdâm
Ki bir bir içer ol sâkî elinden
Bay u yohsul ulu kiçi hâss u âmm
Zihî şerbet ki bir kez andan içen
Ne subh olduğunu bilür ne ahşam
Bu gafletden niçün uyanmadun sen
Niçün gâfil yatursun sen ey avâm (Saraç, 2017: 58).
Günümüz Türkçesi
Ecel elinde, içi hadiselerle dolu olan büyük bir kadeh tutmuş.
(Ecel bu kadehi) kimine yeni sunuyor, kimine de (önceden) içirmiş. Kimi (bu içtiğinden) toprakta devamlı sarhoş (bir şekilde) yatıyor.
O içkiyi sunanın elinden zengin, fakir, büyük, küçük, seçkin veya sıradan bütün insanlar bir bir içer.
Ne hoş şerbet ki bir kez ondan içen ne sabah ne de akşam olduğunu bilir.
Ey sıradan insan! Sen bu gafletten niçin uyanmadın, niçin gaflet içinde yatarsın.
Kaynakça
Saraç, Y. (2017). Divan Şiirinden Seçmeler. Ankara: MEB Yayınları.
Tavukçu, O. K. (2010). “Şeyyad Hamza”. TDVİA, 39, 104-105
0
0
Yorum Yapmak için Kayıt Olun veya Giriş Yapın