Gözlerüm yaşını gözler ol büt-i sîmîn-beden

Gazel

Gözlerüm yaşını gözler ol büt-i sîmîn-beden

Nitekim gökde Süreyyâ gözler âhû-yı Huten

Hâr-ı hecrün bagrumı deldi bana rahm itmedün

Sen aceb hurmâ mısın sengîn dil ü şîrîn-beden

Şimdiden ey dil diler hâlin müşevveş âşıkun

Hâzır ol vaktine didüm sana hâli şimdiden 

Hâtim-i hüsn oldugına her kim isterse delîl

Burka’ı açup yüzünden gösterür vech-i hasen

Dirsem ey cân gözlerün altında n’eyler benlerün

Dir olur müşk-i Hatâya nâfe-i âhû vatan

Kaddüne kim baksa cânâ serv ü yâ ar’ar sanur

Haddüni kim görse eydür yâsemendür yâ semen

Ol yüzi cennet nazar itse Nizâmî hâkine

Açılur kabrine revzen cennet-i Firdevsden 

İpekten, Haluk (hzl.) (1974). Karamanlı Nizâmî, Hayatı, Edebî Kişiliği ve Divanı. Ankara: Atatürk Üniversitesi Yay. 206.

 Karamanlı Nizami Hayatı

Divanı ve Şiirleri