Gözlerüm yaşını gözler ol büt-i sîmîn-beden

Nitekim gökde Süreyyâ gözler âhû-yı Huten

 

Hâr-ı hecrün bagrumı deldi bana rahm itmedün

Sen aceb hurmâ mısın sengîn dil ü şîrîn-beden

 

Şimdiden ey dil diler hâlin müşevveş âşıkun

Hâzır ol vaktine didüm sana hâli şimdiden 

 

Hâtim-i hüsn oldugına her kim isterse delîl

Burka’ı açup yüzünden gösterür vech-i hasen

 

Dirsem ey cân gözlerün altında n’eyler benlerün

Dir olur müşk-i Hatâya nâfe-i âhû vatan

 

Kaddüne kim baksa cânâ serv ü yâ ar’ar sanur

Haddüni kim görse eydür yâsemendür yâ semen

 

Ol yüzi cennet nazar itse Nizâmî hâkine

Açılur kabrine revzen cennet-i Firdevsden 

 

 

İpekten, Haluk (hzl.) (1974). Karamanlı Nizâmî, Hayatı, Edebî Kişiliği ve Divanı. Ankara: Atatürk Üniversitesi Yay. 206.

 

 Karamanlı Nizami Hayatı ve Edebi Kişiliği 15. yy

       Karamanlı Nizami Divanı ve Şiirleri