Gül ârızuna olsa mu’ârız aceb olmaz 

Kim yüzi açılmışda hayâ vü edeb olmaz

 

Tûbâ iremez lutf ile sen serv-i bülende

Bî-asl olanun hem-seri âlî-neseb olmaz

 

Gönlümde gözün fikri ile zevk u safâ yok

Bir evde ki bîmâr ola ayş u tarab olmaz

 

Anılsa lebün cân u gönül cenge düşerler

Mey meclisi bî-fitne vü şûr u şagab olmaz

 

Ol kadd u zenahdân u leb eyler beni hayrân

Kim serv-i sehî meyvesi sîb ü rutab olmaz 

 

Yüz sürmege irmez eli sen serv ayagına

Her kim su gibi dîde-ter ü teşne-leb olmaz

 

Âşıklaruna hışm ile hancer ne çekersin

Ceng etmege çün mihr ü mahabbet sebeb olmaz

 

Aydun ki yüzi nârına yanmaya rakîbe

Kim bu lehebün yanıcısı Bû Leheb olmaz

 

Gelmez yüzi şevkiyle Nizâmî göze zülfi

Her gûşede kim pertev-i şems olsa şeb olmaz 

 

İpekten, Haluk (hzl.) (1974). Karamanlı Nizâmî, Hayatı, Edebî Kişiliği ve Divanı. Ankara: Atatürk Üniversitesi Yay. 166.

 

  Karamanlı Nizami Hayatı ve Edebi Kişiliği 15. yy

       Karamanlı Nizami Divanı ve Şiirleri