Hâcib Nedir.
Osmanlıca yazılışı hâcib : حاجب
Hâcib, kelime olarak birçok anlama gelmektedir. Sözlüklerdeki anlamlarını sıralarsak: Kapıcı, perdeci. 2. Perde, zar. 3. Kaş. 4.Eski İslâm devletlerinde sadrazam, vezir, mabeyinci vb. Yüksek derecede vazifelilere verilen unvan. Hacib-i Bari: Cebrail.
Hâcib sözcüğü eski edebiyatta kafiye bilgisi içinde geçen bir terim anlamı da taşımaktadır. ( bkzHâcib Nedir. )
Haciplik makamı İslam devletlerinde sarayın protokol işlerini yürüten görevliler için kullanılmış, Hacibler arasından önemli yazar ve şairler de yetişmiştir. Hâcibü'l-hüccab denen amirlerin buyruğunda hizmet gören hâcibler, askeri ve yönetimle ilgili çeşitli görevler üstlenmiş olan bir makama ulaşmış kişilerdir. Haciblerin hükümdarın katına çıkacak kişiye eşlik etmek, hükümdara tanıtmak ve görüşme bitince de huzurdan çıkarmak, protokol görevlerinin dışında da hükümdarın koruma görevlilerine amirlik etmek gibi görevleri vardı. Emevi ve Abbasilerdeki haciblik makamı Büyük Selçuklularda emir ve sipehsalar unvanlarını da alıyorlar ile sivil ve askeri görevlere de atanıyorlardı. Anadolu Selçuklularında ve Harzemşahlarda zamanla bir soyluluk unvanı haline de geldi. Anadolu Selçuklularında hâcib, pervaneden sonraki en yüksek makam haline gelmişti. [1]
Haciblik makamına ermiş bir çook müellif yetişmiş, Kutadgu Bilgi’in yazarı olan Yusuf Has Hâcib de Sarayda sultana hizmet eden haciblerden birisi olmuştur. Anadolu Selçuklularına kadar gelen süreçlerde haciblik önemli bir makam olduğu için tarih ve edebi eserlerde sık sık yer almış ve Emir Sipahsalar Bey ve Yusuf Has Hâcib gibi müellif hacibler de yetişmiştir.
Kaynakça
[1] Aydın Taneri, "Hâcib", TDV İslam Ansiklopedisi