YAŞNAME ÖRNEKLERİ
 
Kiming kırkta geçse tiriglik yılı
Esenleşti erke yigitlik tili
 
Tegürdi manga elgin elig yaşım
Kugu kıldı kuzgun tüsi teg başım
 
Okır emdi altmış mangar kel tiyü
Busug bolmasa bardım emdi naru
 
Kiming yaşı altnuş tüketse sakış
Tatıg bardı andın yayı boldı kış
 
Otuz yıgmışın yandru aldı elig
Negü kılgay altmış tegürse elig
 
Negü kıldım erki elig men sanga
Nelük türdüng emdi bu öçke manga
 
Tatıg erdi barça yigitlik işim
Agu kıldı emdi manga yir aşım
 
Bodum erdi ok teg köngül erdi ya
Köngül kılgu ok teg bodum boldı ya
 
Yigitlik negü yıgdı erse manga
Karılık kelip aldı kelgey sanga
 
Aya çergüçi kel mini çergüle
Yıl ay tutgunı boldum emgek bile
 
Kişensiz külündi mangumaz adak
Tünerdi yarumaz körügli karak
 
Tatıg bardı öçti kurugsak otı
Yıradı meningdin yigitlik atı
 
Odungıl ay kökçin ölümke anun
Bu keçmiş kününgke sıgıt kıl ünün
 
Keçip bardı öd kün yavalık bile
Bu kalmış kününg birle uzrüng tile
 
Yusuf Has Hâcib
 
364 Kimin yaşı kırkı geçerse, gençlik insana: "Allaha ısmarladık!" -der.
365 Elli yaşım bana elini değdirdi; kuzgun tüyü gibi olan başımı
kuğu tüyüne çevirdi.
366 İmdi altmış: -"Bana gel! "- diye çağırıyor; ecel pususuna
düşmezsem şimdi oraya gidiceğim.
367 Kimin yaşı altmışı doldurmuş ise, ondan hayatın tadı gitmiş,
onun yazı kışa dönmüştür.
368 Otuzun topladığını elli geri aldı; altmış elini değdirirse, ne
yapacağım?
369 Ey elli, ben sana ne yaptım sanki, neden bana şimdi böyle
kin bağladın?
370 Gençlikte her işim bir zevk idi; şimdi bana yediğim yemek
zehir oldu.
37 1 Vücûdum ok ve gönlüm yay gibi idi; şimdi vücudum yay
oldu; gönlümü ok yapmalıyım.
372 Gençlik benim için ne topladı ise, ihtiyarlık gelip onları aldı;
o, sana da gelecektir.
373 Ey çergüçi (kurtarıcı?), gel, beni çergüle; eziyet içinde ayların
ve yılların esiri oldum.
374 Ayağım kösteksiz olduğu halde, halsiz düştü, adım atamıyor;
gören gözbebeğim karardı, parlamıyor.
375 Zevk gitti, gönül ateşi söndü; gençlik adı artık benden uzaklaştı.
376 Ey kır saçlı uyan, ölüme hazırlan; geçmiş günlerin için ağla
ve sızla.
377 Hayat boş yere geçti gitti, bari bu kalan günlerini tövbe ve
istiğfâr ile geçir.
 
Yusuf Has Hâcib