Hevâdan Saçılalı Müşgü Anber

Hevâdan Saçılalı Müşgü Anber

Hevâdan saçılalı müşg ü anber

Bulıtdan dökilür uş dürlü gûher

Hadayık uş şakayık şemi-y-ile

Yüzüñ bigi olup-durur münevver

Ne kohu tuydı zülfüñden aceb kim

Dimâgı bâguñ olmışdur muattar

Yañaguñ bigi gül rengîn ü handan

Dudaguñ bigi gonca tâze vü ter

Kılur gül-zâr içinde naz u işve

Gözüñden ne füsûn öğrendi abher

Şükûfe yañaguñ bigi mutarrâ

Benefşe saçlaruñ bigi muanber

Yüzin yirden götürmez ol nevesle

Kiola bende boyuna serv ü arcar

Berü sun sâkî ol câmı bögün kim

Nesîm-i bâd olupdur rûh-perver

Dutupdur lâle uş çetr-i Ferîdûn

Geyüpdür nergis uş tâc-ı Sikender

Hadayık rengi-y-ile yir mülevven

Şakâyık aksi-y-ile gök musavver

Virür lâle-y-ile varlıgını kim

Başında var hevâ-yı câm u sâgar

Çü lâle tolu lü’lüdür leb-â-leb

İçelüm câm-ı yâkûtı ser-â-ser

Düm-i tâvûsdur gül-bün gerek kim

Ahıda bülbüle hûn-ı kebûter

Bögün nergis bigi câm iç ki yarın

Bilinmez nice döne çarh u ahter

Bu ömri virme bâda bâdesüz kim

Kader yazan kazâ olmaz mugayyer

Sözi ko sûza düş kim şem bigi

Safâdan ola canuñ nur-güster

Anuñ-çun hoş-nefesdür Ahmedî kim

İçinde suzı var şöyle ki micmer

Hicâz-ıla Irâk u Isfahânda

Sözi uşşâkı itmişdür muhayyer

Kazâ dîvânın ideli kalem nakş

Kimesne yazmadı be renge defter

Kopa mı böyle rengîn lâle vü gül

Ola mı böyle şîrîn şehd ü şekker

 Ahmedi Hayatı

Ahmedi Divanı

Cemşid ü Hurşid