Hümâ vü Hümâyûn’dan

Hümâ vü Hümâyûn’dan

Dîden-i Hümâyûn-râ Der-hâb

Kılup âhûların şeh mesti hâbun  

İrişdi dâmenine desti hâbun 

Düşinde gördi bir mergûb gülşen

Ki eyler her nazarda çeşmi rûşen

Salup âvâz-ı bülbül bâga gulgul

Hoş itmiş mergzârı serv ü sünbül

İçinde seyr ider bir hûb-çehre

Ki hüsni nûr virmiş mâh u mihre

Görüp kaddin iderdi cilve şimşâd

Ki ya‘nî rast budur serv-i âzâd

İderek zülf ile ‘anber-feşânlık

Kılurak nâz ile râz-keşânlık

(…)

Çeküp bülbülleyin gülşende âvâz

İderler keşf bu âvâz ile râz 

Ki vaslın isteyenler hûr-ı ‘înün

Hümâyûn’ın göre Fagfûr-ı Çîn’ün

Hümâ bu sözden oldı mest ü medhûş

Gözinden ‘ışk bahri eyledi cûş

Düşüp pâyine ol serv-i revânın

Pes andan açdı la‘l-i dür-feşânın

  Karamanlı Cemali Hayatı Eserleri

Karamanlı Cemali Divanı