Kaside: Mihr ü meh kim devr iderlerâlemi her rûz u şeb

Kaside

Mihr ü meh kim devr iderler ‘âlemi her rûz u şeb

Devr-i nâ-hemvâr-ı eflâke gülerler rûz u şeb

Mihr ü mehle bu pelengî-hû sipihr-i kîne-cû

Bir gazanferdür gıdâ eyleriki ser rûz u şeb

Mihre düşmendür meger meh kim hilâl ü bedrden

Gâh gürz eyler havâle gâh hançer rûz u şeb

Mihr ü meh sanma felek bîm- hadeng-i âhdan

Eksük itmez kellesinden iki miğfer rûz u şeb

Cirm-i mihr ü meh degül çarh üzre bir âyîneden

‘Arz iderler dehre hüsnin iki dilber rûz u şeb

Mihr ü meh mi şu’le-i dûd-ı dil-i ‘âşık mıdur

Ney ki bu manzûr olan cirm-i münevver rûz u şeb

Mihr ü meh sanma şerâr-ı dûd-ı âh-ı ‘âşıkân

Dâğdâr itmekdedür eflâki yer yer rûz u şeb

Mihr ü mâh-ı nev gibi zerd ü nizâr-ı ‘aşk olan

Çrhı ‘Îsîveş ider bâlin ü bister rûz u şeb

Mihr ü meh sanma şikâr içün bu vahşetgâhda

Bîşezârın devri der iki Gazanfer rûz u şeb

Mihr şâh-ı rûşenâdur mâh serdâr-ı nücûm

Hayl-i ahterden iderler cem’-i leşker rûz u şeb

Mihr ü mehle âsumân bir sìne-sûz abdâldur

Kim turur pehlû-yı pür-dâgında ahker rûz u şeb

Başını kes mihr ü mâhun Zülfikâr-ı âhla

Saf-şikâf-ı düşmen ol mânend-i Haydar rûz u şeb

Mihrine aldanma çarhun bakma şekl-i mâhına

Perde-i çeşmünde devr olsa musavver rûz u şeb

Mihr ü mehden eyleyüp peymâne rûşen-meşrebân

Ragmına eflâkün eyler nûş-ı sâgar rûz u şeb

Mihr ü meh kim iki güldür zînet-i gülzâr-ı çarh

Çok şeh-i devrâna oldı zîb ü efser rûz u şeb

Mihr ü mehle çarh-ı mînâ-fâm bir bahr oldı kim

İki nîlûfer virür ol bahr-ı ahdar rûz u şeb

Rûşen olsa mihr ü mehden de n’ola ol sîne kim

Cilvegâh ide anı dîn-i Peyember rûz u şeb

Ol peyember kim ziyâ-yı nûrıdur mihr ü mehe

Tîre-tîh-i tîregîden nûra rehber rûz u şeb

Mihr-i eflâk-i nübüvvet mâh-ı evc-i ıstıfâ

Ahmed-i mürsel ki ‘âlem na’tin eyler rûz u şeb

Mihr ü mehden sanma feyz-i hâk-i pâyıdur anun

Kim olur pîr-i sipihrün ceybi pür-zer rûz u şeb

Mihre ta’n itse meh-i rûyı ‘aceb mi tâ ebed

İtd tenhâ ‘âlemi pür-nûr yekser rûz u şeb

Mihr ü mâh-ı ‘adli olsa pertev-endâz-ı cihân

Tâ sabâh-ı mahşer olurdı berâber rûz u şeb

Görselerdi mihr ü meh ger şâhidân-ı ‘ismetin

Hacletindenolarlardı ser-be-câ der rûz u şeb

Didüm eflâke nedür bu mihr ü meh-nâm iki gül

Bûy-ı feyzi itmede dehri mu’attâr rûz u şeb

Didi mihr ü meh degüldür ravzasında ol Şeh’ün

Kudsiyân gerdân iderler iki micmer rûz u şeb

Mihr ü meh-râya hudâvendâ şefî’e’l-müznîbâ

Ey ki kalbündürcemâl-i Hakk’a mazhar rûz u şeb

Cürm-bahşâ cirm-i mihr mâhdan idüp siper

‘Özr ider cürmin diler çarh-ı sitem-ger rûz u şeb

Dehri ‘aks-i nûrun idüp feyzyâb-ı mihr ü meh

Pâyuna itse n’ola îsâr-ı gevher rûz u şeb

Mihr ü mâh itmezdi sırr-ı nûr-ı evvelden zuhûr

Devr-i ‘ahdün olmasa eyyâma masdar rûz u şeb

Mihri döndürdün yolından mâhı itdün sîne-çâk

Mu’cizâtun söylenür kişver-be-kişver rûz u şeb

Zıllunı Hak nûr-ı mihr ü mehde kıldı ta’biye

Olmasa sâyen n’ola ey rûh-peyker rûz u şeb

Mihr ü mâh olsaydı ebr-i kahruna mazhar eger

Dehre göstermezdi yüz tâ subh-ı mahşer rûz u şeb

Mihr ü mâhıyla felek br sâ’il-i pür-hırsdur

İki kâseyle cenâbundan ider cer rûz u şeb

Hasret-i nezzâre-i mihr-i rûhunla meh gibi

Cüst ü cû eylerdi zulmâtı Sikender rûz u şeb

Hutbene müştâk mihr ü meh degül şâhâ hemân

Teşnedür pâ-bûsuna bu heft-kişver rûz u şeb

Çihre-sây-ı hâk-i dergâhun olaldan mihr ü meh

Her biri feyziyle eyler hâki gevher rûz u şeb

Nûr-ı mihr ü meh gibi kim zıllun eyler münhezim

‘Askerün küffâra olmakda muzaffer rûz u şeb

Mihr ü mâha düşmen olmagla ne var huffâşveş

Olsa bir köpek ne gam Bû Cehl-i kâfer rûz u şeb

Nûr-bahş-ı mihr ü mâh oldı nukâtı kilkünün

İtse na’tün n’ola idrâk-i suhânver rûz u şeb

Levha-i zer-kâr-ı mihr ü mâh-ı feyz-âsârdan

Âyet-i na’tün Fehîm itmekde ezber rûz u şeb

Mihr ü meh-feyzâ benem ol berk-i âteş tâb ki

Feyz-i te’sîr-i kazâ tab’umda ister rûz u şeb

Şâ’ir-i rûşrn-hayâlem mihr-tab’am meh-zamîr

Gark-ı nûr olmaz mı ol kim medhün eyler rûz u şeb

Bu husûsa mihr ü mân iki güvâhumdur benüm

Kim cemâlün mihridür tab’umda muzmer rûz u şeb

Hâtırum âbisten-i sad-mihr ü mehdür gerçi kim

Eksük olmaz çeşm-i tûfân-zâdan ahker rûz u şeb

Pertev-endâz olsa yüz bin mihr ü meh huşk eylemez

Ol kadar dâmân-ı çeşmün olmadan ter rûz u şeb

Eylemem te’sîr-i mihr ü mâhdan şekvâ fakîr

Gam yimem geçmekdedür ger hayr u ger şeb rûz u şeb

Bu kasîdem çarh-ı ma’nî-nâmdur pür-mihr ü meh

‘Âlemi devr itmede bir çarh u mihver rûz u şeb

Muhtasar eyle sözün ey dil çog olmaz mihr ü meh

Fârig ol tahsil-i hâsıldur mükerrer rûz u şeb

Tâ k mihr mâhı örte geh küsûf geh husûf

Tâ ki her bâr ola çün kâfûr u ‘anber rûz u şeb

Mihr ü mehden de olursa hâtır-ı a’dân ola

Çok sifâlîn-pâre meksûr u mükedder rûz u şeb

Mihr ü meh devr eyledükçe ‘âlemi her subh u şâm

Sad-selâm olsun revân-ı pâküne her rûz u şeb 

(Tahir Üzgör (hzl.) (1991). Fehîm-i Kadîm Hayatı, Sanatı, Dîvân’ı ve Metnin Bugünkü Türkçesi. Ankara: AKM Yay. 98-106)

 Fehim-i Kadim Hayatı ve Eserleri

Fehim-i Kadim Divanı

Fehim-i Kadim Şehrengizi Diğer Eserleri