Kaside: Mihr ü meh kim devr iderlerâlemi her rûz u şeb
09.04.2016Kaside
Mihr ü meh kim devr iderler ‘âlemi her rûz u şeb
Devr-i nâ-hemvâr-ı eflâke gülerler rûz u şeb
Mihr ü mehle bu pelengî-hû sipihr-i kîne-cû
Bir gazanferdür gıdâ eyleriki ser rûz u şeb
Mihre düşmendür meger meh kim hilâl ü bedrden
Gâh gürz eyler havâle gâh hançer rûz u şeb
Mihr ü meh sanma felek bîm- hadeng-i âhdan
Eksük itmez kellesinden iki miğfer rûz u şeb
Cirm-i mihr ü meh degül çarh üzre bir âyîneden
‘Arz iderler dehre hüsnin iki dilber rûz u şeb
Mihr ü meh mi şu’le-i dûd-ı dil-i ‘âşık mıdur
Ney ki bu manzûr olan cirm-i münevver rûz u şeb
Mihr ü meh sanma şerâr-ı dûd-ı âh-ı ‘âşıkân
Dâğdâr itmekdedür eflâki yer yer rûz u şeb
Mihr ü mâh-ı nev gibi zerd ü nizâr-ı ‘aşk olan
Çrhı ‘Îsîveş ider bâlin ü bister rûz u şeb
Mihr ü meh sanma şikâr içün bu vahşetgâhda
Bîşezârın devri der iki Gazanfer rûz u şeb
Mihr şâh-ı rûşenâdur mâh serdâr-ı nücûm
Hayl-i ahterden iderler cem’-i leşker rûz u şeb
Mihr ü mehle âsumân bir sìne-sûz abdâldur
Kim turur pehlû-yı pür-dâgında ahker rûz u şeb
Başını kes mihr ü mâhun Zülfikâr-ı âhla
Saf-şikâf-ı düşmen ol mânend-i Haydar rûz u şeb
Mihrine aldanma çarhun bakma şekl-i mâhına
Perde-i çeşmünde devr olsa musavver rûz u şeb
Mihr ü mehden eyleyüp peymâne rûşen-meşrebân
Ragmına eflâkün eyler nûş-ı sâgar rûz u şeb
Mihr ü meh kim iki güldür zînet-i gülzâr-ı çarh
Çok şeh-i devrâna oldı zîb ü efser rûz u şeb
Mihr ü mehle çarh-ı mînâ-fâm bir bahr oldı kim
İki nîlûfer virür ol bahr-ı ahdar rûz u şeb
Rûşen olsa mihr ü mehden de n’ola ol sîne kim
Cilvegâh ide anı dîn-i Peyember rûz u şeb
Ol peyember kim ziyâ-yı nûrıdur mihr ü mehe
Tîre-tîh-i tîregîden nûra rehber rûz u şeb
Mihr-i eflâk-i nübüvvet mâh-ı evc-i ıstıfâ
Ahmed-i mürsel ki ‘âlem na’tin eyler rûz u şeb
Mihr ü mehden sanma feyz-i hâk-i pâyıdur anun
Kim olur pîr-i sipihrün ceybi pür-zer rûz u şeb
Mihre ta’n itse meh-i rûyı ‘aceb mi tâ ebed
İtd tenhâ ‘âlemi pür-nûr yekser rûz u şeb
Mihr ü mâh-ı ‘adli olsa pertev-endâz-ı cihân
Tâ sabâh-ı mahşer olurdı berâber rûz u şeb
Görselerdi mihr ü meh ger şâhidân-ı ‘ismetin
Hacletindenolarlardı ser-be-câ der rûz u şeb
Didüm eflâke nedür bu mihr ü meh-nâm iki gül
Bûy-ı feyzi itmede dehri mu’attâr rûz u şeb
Didi mihr ü meh degüldür ravzasında ol Şeh’ün
Kudsiyân gerdân iderler iki micmer rûz u şeb
Mihr ü meh-râya hudâvendâ şefî’e’l-müznîbâ
Ey ki kalbündürcemâl-i Hakk’a mazhar rûz u şeb
Cürm-bahşâ cirm-i mihr mâhdan idüp siper
‘Özr ider cürmin diler çarh-ı sitem-ger rûz u şeb
Dehri ‘aks-i nûrun idüp feyzyâb-ı mihr ü meh
Pâyuna itse n’ola îsâr-ı gevher rûz u şeb
Mihr ü mâh itmezdi sırr-ı nûr-ı evvelden zuhûr
Devr-i ‘ahdün olmasa eyyâma masdar rûz u şeb
Mihri döndürdün yolından mâhı itdün sîne-çâk
Mu’cizâtun söylenür kişver-be-kişver rûz u şeb
Zıllunı Hak nûr-ı mihr ü mehde kıldı ta’biye
Olmasa sâyen n’ola ey rûh-peyker rûz u şeb
Mihr ü mâh olsaydı ebr-i kahruna mazhar eger
Dehre göstermezdi yüz tâ subh-ı mahşer rûz u şeb
Mihr ü mâhıyla felek br sâ’il-i pür-hırsdur
İki kâseyle cenâbundan ider cer rûz u şeb
Hasret-i nezzâre-i mihr-i rûhunla meh gibi
Cüst ü cû eylerdi zulmâtı Sikender rûz u şeb
Hutbene müştâk mihr ü meh degül şâhâ hemân
Teşnedür pâ-bûsuna bu heft-kişver rûz u şeb
Çihre-sây-ı hâk-i dergâhun olaldan mihr ü meh
Her biri feyziyle eyler hâki gevher rûz u şeb
Nûr-ı mihr ü meh gibi kim zıllun eyler münhezim
‘Askerün küffâra olmakda muzaffer rûz u şeb
Mihr ü mâha düşmen olmagla ne var huffâşveş
Olsa bir köpek ne gam Bû Cehl-i kâfer rûz u şeb
Nûr-bahş-ı mihr ü mâh oldı nukâtı kilkünün
İtse na’tün n’ola idrâk-i suhânver rûz u şeb
Levha-i zer-kâr-ı mihr ü mâh-ı feyz-âsârdan
Âyet-i na’tün Fehîm itmekde ezber rûz u şeb
Mihr ü meh-feyzâ benem ol berk-i âteş tâb ki
Feyz-i te’sîr-i kazâ tab’umda ister rûz u şeb
Şâ’ir-i rûşrn-hayâlem mihr-tab’am meh-zamîr
Gark-ı nûr olmaz mı ol kim medhün eyler rûz u şeb
Bu husûsa mihr ü mân iki güvâhumdur benüm
Kim cemâlün mihridür tab’umda muzmer rûz u şeb
Hâtırum âbisten-i sad-mihr ü mehdür gerçi kim
Eksük olmaz çeşm-i tûfân-zâdan ahker rûz u şeb
Pertev-endâz olsa yüz bin mihr ü meh huşk eylemez
Ol kadar dâmân-ı çeşmün olmadan ter rûz u şeb
Eylemem te’sîr-i mihr ü mâhdan şekvâ fakîr
Gam yimem geçmekdedür ger hayr u ger şeb rûz u şeb
Bu kasîdem çarh-ı ma’nî-nâmdur pür-mihr ü meh
‘Âlemi devr itmede bir çarh u mihver rûz u şeb
Muhtasar eyle sözün ey dil çog olmaz mihr ü meh
Fârig ol tahsil-i hâsıldur mükerrer rûz u şeb
Tâ k mihr mâhı örte geh küsûf geh husûf
Tâ ki her bâr ola çün kâfûr u ‘anber rûz u şeb
Mihr ü mehden de olursa hâtır-ı a’dân ola
Çok sifâlîn-pâre meksûr u mükedder rûz u şeb
Mihr ü meh devr eyledükçe ‘âlemi her subh u şâm
Sad-selâm olsun revân-ı pâküne her rûz u şeb
(Tahir Üzgör (hzl.) (1991). Fehîm-i Kadîm Hayatı, Sanatı, Dîvân’ı ve Metnin Bugünkü Türkçesi. Ankara: AKM Yay. 98-106)
0
1
Yorum Yapmak için Kayıt Olun veya Giriş Yapın