Kur'ân Kur'ân-ı Kerîm

Kur'ân

Osmanlıca yazılışı  Kur'an – قرآن

 Kur'an-ı Kerim. Dört semavî kitap içinde Hz Muhammed’e Cebrail tarafından indirilen İslamların kutsal kitabı olan ve en son indirilen semavi kitaptır.

Dinimize göre Allah tarafından vahy yoluyla indirilen Kitaplar İncil, Tevrat, Zebur ve sonuncu olarak da Kur’an’dır.  Din âlimlerine göre bu nedenle dört kitap arasında bazı benzerliklerin olması da bununla ilgilidir.  Müslümanların görüşüne göre diğer üç kitap tahrip edilmiş, zamanla değiştirilmiş, asılları kaybolmuş  o nedenle Kuran’ı Kerim Hz Muhammed’e indirilmiştir.

Kur’ân, dört büyük melekten birisi olan Cebrail tarafından Hz Muhammed’e vahiy yoluyla indirilmiştir. İncil, Tevrat ve Zebur'dan sonra gönderilen en son kutsal kitaptır.  Kuran’ı Kerim’in dili Arapçadır ve Arapça olarak indirilmiştir. Kur'an-ı Kerim Ms. 610 yılının ramazan ayında inmeye başlamış;  13 yılı 86 sure olarak Mekke’de, 10 yılı da 28 sure olarak  Medine’de olmak üzere toplamda 23 yıl sürmüş, vahiyler Hz Muhammed’e sureler ve ayetler şeklinde gelmiştir. Hz Muhammed, Mekke’de iken Mekke’de indirilen ayetlere "Mekkî", Medine'de indirilenlere ise "Medenî" olarak adlandırılır.

Arapça indirildiği halde Kur'an-ı Kerim tüm insanlık için indirilen bir kitaptır. Kur'an-ı Kerim cüzlere ve hiziplere bölünmüş, her cüz 4 hizipten oluşacak şekilde  ve toplam 20 sayfa olarak düzenlenmiştir.  Kuran-ı Kerim, 30 cüz,  114 sûre ve 6666 ayetten oluşur.  Ayetlerin her biri ve tertipleri tevatür yoluyla sabittir. İlk Sure “ Alak “ suresi son sure ise  “Nas “ suresidir. Buna rağmen Kuran-ı Kerim sırasına göre ilk sure Fatiha suresi son sure ise “ Nas “ suresidir. Kur'an-ı Kerim’in en uzun suresi Bakara suresidir. Bakara suresi 286 ayetten oluşmaktadır.

Kuran, indirilmeye başlandıktan sonra sahabelerin indirilen ayetleri Hz Muhammed’den dinleyerek küçük yassı taşlar, rıka denilen deri parçalarına, ağaç parçalarına vb yazmışlar bu dağınık yazılar; sure ve ayetler,  Halife Hz. Ebubekir zamanında ve Hz Muhammed’in ölümü sonrasında Hz Ebubekir’in emr ile Hz. Zeyd b. Sabit tarafından “ iki kapak arasına alınmış “ ve kitap haline getirilmiştir. Kuran,  Hz Osman zamanında çoğaltılmış,  çeşitli İslâm merkezlerine gönderilmiştir.  Kuran-ı Kerim kelime kelime, hatta tek noktasına kadar eksik veya fazla olmayıp Allah'tan Peygamberimize gönderildiği şeklini korumaktadır.

Kur'an-ı Kerim hiç bozulmadan günümüze kadar ulaştığı gibi bizzat Hz Allah’ın koruması altında kıyamete kadar da korunacaktır.

“Allah'ın varlığı ve birliğini delilleriyle ortaya koyan, insanlığın iki dünya saadetini ve hayatını düzenleyen, onlara kurtuluş yolunu gösteren Kur'an-ı Kerim için Mushaf, Kitâb, Furkan, Nûr vs. adlar da kullanılmaktadır.”[1]

Kur'an-ı Kerim Divân şiirinin en önemli kaynakları arasındadır. Divan şairleri Ku’ran’da geçen pek çok sure ve ayetlerden faydalanmışlar, surelere ve ayetlere telmihler yapmışlar, Ku’ran’da geçen dini hikâyeler ve kıssalardan çok faydalanmışlar veya bu tür hikâyelere telmihlerde bulunmuşlardır. Divan Şairleri birçok ayetleri mana veya söz yoluyla iktibas etmişler veya o ayetleri işaret eden çeşitli imalarda bulunmuşlardır.

Bunların dışında sevgilinin yüz güzelliğini mushafa benzetmek, sevgilinin kaşlarını kirpiklerini yüzündeki işaretleri hat, yazı, harfler hatta hareke, âyet ve surelere benzetmek şeklinde benzetmeler de yapmışlardır. ( bkz Mushaf Nedir Mushaf Hat ve Sevgilinin Yüzü )
Olurdu bir yana bahs-i maani-i fiirkan
Okurdu bir yana kurra-i seb'a Kur'an'ı           Yahyâ Bey

Ederler mahfilinde cem' olup elhan-ı Davıuli
Bu gun Kur'an okunmak anda hatm olmuş durur mahza             Nev'î

Zebûr-ı ışkı gel dinle işit İncil ü Tevratı
Hoş-elhan okı Furkânı ki Kuran’dur dile nâfi             Karamanlı Aynî

Hak durur bâtıl degül kim gökden indi dört kitâb
Üçi mensûh oldı şimdi hak di-gil Furkân’e sen                       Nesimî

Kuran yazılırken arş-ı Rahmanda
Kudret kâtibinin elinde idim
Kandil asılırken ulu mekânda
Bülbül idim gönce gülünde idim        Seyrani ( Everekli )

 KAYNAKÇA

[1] İskender Pala, Ansiklopedik Divan Şiiri, s. 291