Rûh-efzâ Nedir
Osmanlıca Yazılışı: Rûh : روح
Osmanlıca yazılışı: efzâ : افزا
Osmanlıca yazılışı Ruh- efzâ : افزا روح
Ruh sözcüğü Arapça kökenlidir ve Arapça “gitmek, geçmek; (hava) rüzgârlı olmak; (bir şey) geniş ve ferahlık verici olmak” nefes, soluk, rüzgâr, esinti, güzel koku[ anlamlarındaki “revh “ kökünden gelen bir sözcüktür."
Efzâ sözcüğü ise Fasrça kökenlidir ve sonlarına geldiği sözcüklerin anlamlarını artıran, çoğaltan ” bir işleve sahiptir. Meselâ: Hayret-efzâ: Hayret verici, hayret artıran ; ruh-efzâ : ömür arttıran., ömre ömür katan, zînet-efzâ : pek çok zînet bahşeden, ziynete ziynet katan ….
Şu halde ruh- efzâ : افزا روح sözcüğü “ cana can katan, rûha tazelik veren” manalarına gelir
Ruh- efzâ, aynı zamanda eski devirlerde musiki de kullanılan bir makamın adıdır. Türk musikisinde iki asır öncesine kadar kullanıldığı bilinen bu makam günümüze ulaşamamıştır. Kaynaklardan öğrenildiği kadarı ile XV. asırda rûh-ı efzâ adlı bir çalgı aletinin de olduğu ortaya çıkmaktadır.
Nâya dem-sâz edeli nâlem o rûh-efzâ benim
Erdiğinde sem'ime âvâze-i saz ağlaram Zâtî
Ruh-ı İnsani Nedir ve Eşref-i Mahlukat
Ruh-ı Nebati Nebat ve Nebati Nedir
Nefs – Nâtıka ve Nefs-i Natıka Nedir