(Mefûlü Mefâîlü Mefâîlü Faûlün)

 1 Kim ışk-ı Hudâvend ile âh-ı seher eyler
 Her bir şererin meşal-i râh-ı eser eyler
 2 Bir dil ki umûrun ede tefvîz Hudâya
 Müşkillerini bî-taab âsân-ter eyler
 3 Bir dil ki karîn olmaya tevfîke be-her-hâl
 Tedbîrini üftâde-i çâh-ı hatar eyler
 4 Sermâye-i tevfîki eger etmese der-dest
 Sûdâger-i kâlâ-yı taakkul zarar eyler
 5 Mir’ât-ı dilin âh-keşân-ı gam-ı dünyâ
 Nâ-sâf-ı safâ-beste-i jeng-i keder eyler
 6 Gûyâ-yı “Tevekkeltü Alallâh” olanlar
 Her emrini merhûn-ı kazâ vü kader eyler
 7 Bast eylemeyen rûyunu dergâh-ı rızâya
 Ebvâb-ı makâsıdda özün der-be-der eyler
 8 Tevcîh-i nigâh etmeyen ârâyiş-i dehre
 Etvârını âzâde-i tan-ı beşer eyler
 9 Sevdâ-yı alâyık dil-i âgâha yakışmaz
 Mirât-ı dilin ehl-i nazar sâf-ter eyler
 10 Me’mûl eder insânı dil-âzürde-i hırmân
 Lâkin dili hengâm-ı ye’is kâm-ver eyler
 11 Âmed-şüd-i şeh-râh-ı temennîde bu halkın
 Menzil yerine varmadan ömrü güzer eyler
 12 Hîç fâ’ide vermez ne kadar verziş ederse
 Bîhûde yere vaktini âdem heder eyler
 13 Melhûzu kimin oldu zuhûrâta muvâfık
Kim re’yini dil-hâhı gibi cilve-ger eyler
 14 Kim perde-i tedbîre yaka şem-i hayâlin
 Eşkâl zuhûrunda kazâ handeler eyler
 15 İmdi bu dahi savn-ı hikem-perver-i Hak’dır
 Kim her işi vâbeste-i sun-ı kader eyler
 16 Ger kâr-ı cihân dest-i halâyıkda bulunsa
 Gördükleri iş âlemi zîr ü zeber eyler
 17 Bir şahsı Hudâ etmeye re’yinde murahhas
 Zîrâ dem-i endîşede âdem neler eyler
 18 Zâtında görür sûret-i noksân u kusûrun
 Âyîne-i ahvâline her kim nazar eyler
 19 Evzâ-ı Hudâ-dâdını terk eyleyen âdem
 Dâ’im dilini nâvek-i hezle siper eyler
 20 Bir ferde yakışmaz hele bu sâhte etvâr
 Erbâb-ı hıred tavr-ı sefehden hazer eyler
 21 Her kim ki ola vaz-ı sefîhaneye mâ’il
 Te’dîb anı ol âsaf-ı vâlâ-siyer eyler
 22 Ol âsaf-ı yektâ-rev-i vâdî-i kemâlât
 Ser-kâfile-i fazla izin râh-ber eyler
 23 Ol âsaf-ı Hâtem-meniş ü feyz-eser kim
 Tâb-ı nazarı hâk-i siyeh-fâmı zer eyler
 24 Hem-nâm-ı şehen-şâh-ı rüsul Hazret-i Râgıb
 Dehri şeref-i zâtla pür-zîb ü fer eyler
 25 Düstûr-ı felek-mertebe kim çerh-i cihân-gerd
 Hûrşîd ü hilâli ana tîg u teber eyler
 26 Vâlâ-sadır ol mertebe kim şân-ı refîi
 Şehbâl-i hümâyı ana cârûb-ı der eyler
 27 Pertev o kadar neyyir-i tabında ki gerdûn
 Her zerre-i nâçîzini necm-i seher eyler
 28 Bahş etmede sîm ü zer-i ihsanı felekde
 Dest-i keremin matla-ı şems ü kamer eyler
Olmaga hemân nâmiye-bahşâ-yı isâbet
 Hûrşîd-i felek re’yini nûr-ı basar eyler
 30 Şerh olsa tefâsîl-i kemâlâtı yanında
 Bu nüsha-i çerh-i felegi muhtasar eyler
 31 Tarîf edemem vefret-i âsâr-ı hayâlin
 Emvâcını ummân dahi ol kadar eyler
 32 Yek-nokta-i ser-satr-ı kemâlâtı anılsa
 Manâsı dili bahr-i muhît-i dürer eyler
 33 Kim görse o incü gibi manzûme-i tabın
 Târ-ı nigehin rişte-i dürr ü güher eyler
 34 İcrâ-yı riyâz-ı sühan eylerse midâdın
 Nahl-i kalemin mîve-feşân-ı eser eyler
 35 Üslûb-ı hakîme o kadar kudreti var kim
 Bîm-i seferi halet-i zevk-i hazar eyler
 36 Devrinde safâ öyle ki âh etse bir âdem
 Dûd-ı dilini ebr-i hevâ-yı zafer eyler
 37 Neşr olsa eger gâliye-i hulku zemîne
 Bu arsa-gehi nâfe-i pür-müşk-i ter eyler
 38 Nâr-ı gazab ı olsa şerer-hîz-i sirâyet
 Gülşenleri hep sahn-ı sakardan biter eyler
 
 39 Her bir gül-i handânı eder âteş-i pür-sûz
 Her katresini jâlelerin bir şerer eyler
 40 Bir bir geçirip kuvvet-i bâzûsu kılıçdan
 Düşmenlerini reh-rev-i semt-i sakar eyler
 41 Pîrâye-dih-i mesned-i dîvânı olunca
 Erbâb-ı emel cümle kazâ-yı vatar eyler
 42 Ey âsaf-ı rûşen-nazarâ sâf-zamîrâ
 Hâk-i kademin tecliye-i çeşm-i ter eyler
 43 Sâyende evic-gîr-i merâm olmaga şimdi
 Lutf u himemin murg-i dilim bâl ü per eyler
 44 Kâsır iken evsâf-ı güzîninde zebânım
 Şevk-i keremin kilki yine cilve-ger eyler
Bir böyle eser tarhına bezl etdi özün kim
 Her beyti zemîn-i dil-i ârifde yer eyler
 46 Ser-çeşme-i hayvân-edâ dense sezâdır
 Zîrâ dil-i Nefî’yi dahi zinde-ter eyler
 47 Tanzîrine tertîb-i makâl eylememişler
 K’eylerse anı Haşmet-i muciz-eser eyler
 48 Olsa farazâ Nefî’ye pey-revlik edenler
 Takîd-i sühan etmede arz-ı hüner eyler
 49 Söz müdür o kim nükte-şinâsân-ı maânî
 Endîşe-i mefhûmun anın derd-i ser eyler
 50 Lâkin kulunuz tavr-ı dil-ârâ-yı nazımda
 Memdûhumu âsâr-ı dilim nâm-ver eyler
 51 İnsâf edelim var mı nazîrim bu asırda
 Kim nutkunu ben gibi dür-i muteber eyler
 52 Gelsin bakalım var ise bir Rüstem-i manâ
 Şemşîr-i zebânım anı bî-pâ vü ser eyler
 53 Ol şâir-i şîrîn-sühanım lezzet-i nutkum
 Şâh-ı kasab-ı hâmemi bir ney-şeker eyler
 54 Ol şâir-i gencîne-dilim cevdet-i tabım
 Nakdîne-i nutkum ile deryâyı pür eyler
 55 Ressâm-ı nakş-bend-i füsûnum ki hayâlim
 Ser-meşk-i dil-i Mânî’ye tarh-ı suver eyler
 56 Bir bülbül-i âteş-nefes-i gülşen-i nazmım
 Efgânını dil havsala-sûz-ı hacer eyler
 57 Bir mihr-i cihân-tâb-ı edâdır dil-i pâkim
 Sevdâ-yı gam-ı âlemi nûr-ı seher eyler
 58 Bir perteve mâlik ki tabîat eserinden
 Mihr-i felegi rû-be-reh-i bâhter eyler
 59 Bâlâ-rev-i mirâc-ı edâyım ki hayâlim
 Eflâki tefevvuk edip arşı güzer eyler
 60 Geh nazm u gehî nesre zebânım ola der-kâr

Kand-i lebim elfâzını şîr ü şeker eyler

 61 Tabımdan umar pertevi gerdûn önümde
 Tâs-ı felegi kâse-i deryûze-ger eyler
 62 Hem-bezm-i elest-i sühanım nutk-ı selîsim
 Kim bâde-i hoş-ter gibi def-i keder eyler
 63 Tahrîrin eder tuhfe-i cân âleme kilkim
 Her noktasını düşmene dâg-ı ciger eyler
 64 Heyhât benim gibi sühan-ver gele dehre
 Kim nutkunu hem-kıymet-i dürr ü güher eyler
 65 Bu kuvvet-i tab ile nedir fâ’ide Haşmet
 Vâdî-i gamı serserî geşt ü güzer eyler
 66 Çün ehl-i dilin vakti degil vakt-i behâyim
 Kânûn-ı kühen zevki bu âlemde har eyler
 67 Bâri edelim azm-i sefer Mekke’ye togru
 Elbette Hudâ bizleri de kâm-ver eyler
 68 Ger kendime kalsa gidemem himmetin ancak
 Eylerse beni kâfile-bend-i sefer eyler
 69 Âh-ı dilimi meşale-i râh ederim ben
 Lâkin felegi havfım odur pür-şerer eyler
 70 Çün zâtına vâbeste benim râh-rev olmam
 Lütfun meded eylerse dile ser-te-ser eyler
 71 Hoşnûd ola Hak senden inâyetlü efendim
 Sen olmasan âlem bana her dem neler eyler
 72 Ben şâirim ammâ ki efendim dil ü tabım
 Sanma ki senin gayrine arz-ı hüner eyler
 73 Vallâh tenezzül edemem âheri vasfa
 Eylerse dahi dil anı nakş-ı dîger eyler
 74 Haşmet yeter ıtnâb-ı sühan başla duâya
 Encâm-ı sühanda anı her nükte-ver eyler
 75 Tâ vakt-i sehergâh-ı haşır fark-ı cihânda
 Bu gerdiş-i eflâk eserin hayr u şer eyler
76 Sadrında Hudâ devlet ile ede mü’ebbed
Âlem bu duâyı ana şâm u seher eyler

 

 

 

Dr. Mehmet Arslan-İ. Hakkı Aksoyak. Haşmet Külliyatı (Dîvân, Senedü’ş-şuara, Viladet-name, İntisabü’l-müluk),