HAŞMET’İN FİTNAT HANIM VE KOCA RAGIP PAŞA İLE FIKRALARI

KURBAN

Bir kurban bayramı arifesinde, Fitnat Hanım kurbanlık almak için Beyazıt çevresinde dolaşıyormuş. Şair Haşmet de oradaymış. Haşmet gökte ararken yerde bulduğu Fitnat Hanımı görünce hemen önünde bir reverans yapıp bir emri olup olmadığını sormuş. Fitnat Hanım bir emri bulunmadığını, bayram için kurbanlık bir koç alacağını söylemiş. Haşmet takılmadan edememiş:

Kurban bayramından birkaç gün önce Şair Haşmet, Fitnat Hanımı kurbanlık koyun seçerken görüp yanına yaklaşır; “Kurban için koyun aramaya ne hacet? Ben sizin kurbanınız olurum” diye konuşur.

Fitnat Hanım dudak bükerek:

“İyi ama ben boynuzlu koç arıyorum.” der.

Şair Haşmet bıyık altından gülerek:

“Kapınızda birkaç gün durayım. Boynuzlarım tez zamanda çıkar” der.

HAŞMETİN AHMAKLAR DEFTERİ

Şair Haşmet’in aptalca işler yapanların adını kaydettiği gizli bir defteri varmış. Kim ahmakça, akılsızca bir iş yapsa adını oraya işlermiş. Haşmet’in böyle bir defter tuttuğundan haberdar olan padişah (3. Mustafa) bir yolunu bulup bu defteri elde etmiş. Padişah zevk ve merakla bu defteri karıştırırken, aptalca işler yapanların listesinde kendi adına da rastlamış. Hemen şair Haşmet’in huzuruna çıkarılmasını emretmiş. Şair huzuruna çıkınca kaybetmeden paylamaya başlamış:

— Bre densiz Bu ne küstahlık! Sen nasıl oluyor da benim adımı böyle ahmaklar listesine kaydediyorsun?

— Efendimiz sakin olunuz, izah edeyim. Siz geçenlerde baş seyise yüklü bir para vererek cins bir Arap atı almaya gönderdiniz. O kadar parayla Arabistan’a gönderilen kimse artık geri döner mi? Bunun için sizin adınız da orada bulunuyor.

— Peki, ya baş seyis geri dönerse?

- Kolayı var efendimiz, sizin adınızı siler onunkini yazarız.

RÜŞVET YEMİNİ

Koca Ragıp Paşa, bir gece, ilmî ve edebî bir toplantı yapar. Şiirler okunur, nükteler sarf edilir, tatlı bir vakit geçirilir. Meclisin sonuna doğru Paşa, aklına gelen bir teklifi ortaya atar:

— Gelin arkadaşlar, rüşvet almadığımıza, haksız para kazanmadığımıza dair hepimiz birer birer yemin edeliml İşte ilk yemini ben ediyorum der.

Meclistekiler, birer birer, Paşa'ya uyarak yemin ederler. Yalnız, şair Haşmet bir kenara büzülerek sesini çıkarmaz. Ragıp Paşa:

— Ne duruyorsun Haşmet, hadi bakalım sen de yemin eti deyince, Şair:

— Paşam, bana yarım saat daha müsaade buyurun, şu herifler çatlamazlarsa, yeminin bir zarar vermeyeceğini görerek ben de yemin ederimi der.

 

KOCAKARI KIŞI VE ÖKÜZ YELLERİ

Şair Haşmet, Koca Ragıp Paşa ile birlikte dolaşırlarken Şair Fitnat Hanımı hizmetçisiyle birlikte giderlerken görür. O sırada kocakarı soğuğu( berdelacuz) olduğu için hava çok soğuktur. Şair Haşmet, önleri sıra yürüyen Fitnat Hanım’ ı kastetmezmiş gibi

“Şu kocakarı yüzünden ortalık çok soğudu” der.

Fitnat Hanım bu lafın altında kalmaz. Kocakarı soğuğunun arkasından gelecek öküz fırtınasını kasteder gibi yaparak taşı gediğine kondurur:

“Merak etmeyin efendim arkasından öküz gelir” der. [1]

Sizin Soracağınız

Bir Ramazan günü III. Mustafa'nın veziri Koca Ragıp Paşa'nın konağında yapılan sohbet esnasında Ragıp Paşa Paşa Şair Haşmet'e hitaben: "Senin de borcun var mı Haşmet," diye sormuş ve ondan şu cevabı almış: "Evet Efendim, var."

"Ne kadar?" diye sorunca da: "Mahalle bakkalına bin kuruş, kasaba beş yüz kuruş..." şeklinde cevap almış. Ragıp Paşa sorusunun anlaşılmadığını düşünerek şu açıklamayla birlikte tekrarlamış sorusunu: "Ben onu sormuyorum, oruç borcun var mı onu soruyorum." Şair Haşmet, bu soruyu da şöyle cevaplamış: "Paşam oruç borcunu Allah sorar. Sizin soracağınız kul borcudur."