Salalı ‘anberîn zülfün gül üzre tâze reyhânı

Gazel

Salalı ‘anberîn zülfün gül üzre tâze reyhânı

Perîşân gönlüm ol dâmun olubdur zâr u hayrânı

Seher yüzün safâsından dem urdı ol safâdandur

Cihân u cân kamu Rûşen zihî envâr-ı Rahmânî

Gözün kanumı içdükçe sana efzûn olur mihrüm

Ne efsûnlar kılur görgil sen ol câdû-yı fettânı

Senün zülfün kemendinde gönül cân kurtaram sanur

Ne olmaz fikre düşmişdür gör âhir bu perîşânı

Saçun sevdâsıla binüm karanu gicemün hâli

Mutavveldür ü bes müşkil nice şerh ideyim anı

Nitekim şem’-i hicründe od ile su içindeyim

‘Aceb subha nite iltem bu gice ben bu buhrânı

görenler Ahmedî yaşın idicek nevha hicründe

Ne Nûh’ı zikr eylerler dahı ne mevc-i tûfânı

 Ahmedi Hayatı

Ahmedi Divanı

Cemşid ü Hurşid