Ten gemidür bu cihanda ömr kurmış bâd-bân

GAZEL

Ten gemidür bu cihanda ömr kurmış bâd-bân

Bu denizde aşna bilmeyene yohdur amân

Can ki arşîdür bu ferşî tende kılmışdur karâr

Gerçi var fark alalıhda ez zemin ta âsmân

Can mıdur ol can ki ol cânâneye ten olmaya

Hassa ol cânâneye k’anun tenidür hemçü cân

Lâ’l ağzun lü’lü dişünçün nice ki ağlaram,

Gözlerime irişür her dem meded ez bahr u kân

Varlığı terk idiben yolunda canlar oynamah

Işk eri zu’mında billâh zi-hayât-ı râygan

Gamzen ohı kaş yayından çün tohındı yürege

Çâre ne şol tire ki ol oldı ceste ez kemân

Cânı bir lâ’line virdüm ü gönüli birine

Düşdi fi’l-cümle yine olarun arasına kan

(Kadı Burhaneddin Divanından Seçmeler, 1977: 143).

Kadı Burhaneddin Hayatı

Tuyug ve Gazeller

Edebi Kişiliği

AKKINDA BİBLİYOGRAFYA