Gazel

1. Zann itme gülde jâle-i terdür varak varak

 Çatlatdı goncayı göbeğinden çıkar arak

2. Kabına sığmıyor mey-i nâbunda cûşı var

 Fasl-ı bahâra kalmaz atar bir yana kapak

3. Bir tu dimekle la‘l-i melâhat-nisâr-ı yâr

 Hep tuzlı balgam oldı rakîbün yüzine bak

4. Heyhat mülk-i dil kala ey mirzâ masûn

 Ebrûlarun orak ola gamzen yaman sadak

5. Sâbit hezâra gül yine meydân ider gibi

 Her kıt‘a gülbüni degenek dökdi bir kucak

 

(Karacan, 1991)