Zerre-yi mehrinde daim, ey cemali afitab

Zerre-yi mehrinde daim, ey cemali afitab,[1]

Ebr yüzünden götürgil, tutmagil menden hicâb.

Dur dedim yârin köyünden, ey regib-i rū siyâh,

Haste bülbül var iken, neyler gülüstanda gurab?

Ey gözü nergiz, yüzü gültek, boyu serv-i revan,

Ta ki, senden ayrı düşdüm hesteyem, halım herâb.

Cennet-i veslinden ey canım, meni dūr eyleme,

Men ferâgın ateşinden çekmişem derd ü ezâb.

Bu Hatâyi heggine dayim tutubdur çoh ümid.

Agibet rehm eyle ana saet-i yovm-ül’hesâb.

Şah İsmail Hatâyi (Hatâyi Külliyatı).,

 Şah İsmail Hatai Edebi Kişiliği ve Divanı

Şah İsmail ile Gülizar Hikayesi

 Dehname ve Nasihatnam

[1] file:///C:/Users/USER/Downloads/133-(1-2)Tebriz_Ashiqliq_Geleneghi_Ve_Ashiq_Edebiyati_(Nabi_Kobotarian)_(Adana-2008).pdf