BAĞLAÇ
Fransızca: Conjantion
İNGİLİZCE : Concunction
Almanca: koncunktion, bindewort
Osmanlıca: rabıt
Kelime türü: İsim - Dil bilgisinde bir terim
FARKLI EŞANLAMLI TERİMLERİ: ( bağ, bağlama , bağlama edatı )
Eş görevli kelimeleri, sözcükleri, kelime gruplarını veya cümleleri biçim veya anlam yönüyle birbirine bağlayan kelimeler:
“Cümle içinde aynı görevde olan ya da anlamca birbiri ile ilgisi bulunan sözcükleri, sözcük gruplarını, anlam bakımından birbiri ile ilgili cümleleri bağlayan sözcükler”
“Eş görevli sözcük ve sözcük gruplarını, anlamca ilgili cümleleri birbirine bağlayan sözcükler “
Bağlaçlar veya rabıt edatları, kelimeleri, kelime gruplarını veya cümleleri biçim veya anlam yönüyle birbirine bağlayan edatlardır.
Bağlaçların kendi başlarına anlamları yoktur. Yer aldıkları cümlenin çeşitli bölümleri arasında anlam ve biçim bakımından bağlantı kurarlar. Cümlelerde sıralama bağlaçlar sayesinde yapılır. Cümleler arasında konu ve anlatım bütünlüğü sağlamak için kullanılırlar
Türkçede bağlaçlar yapı bakımından yalın, türemiş, bileşik ve öbekleşmiş bağlaçlar olmak üzere dört kümeye ayrılır.
ve, veya, ile, ama, de (da), ancak, belki, çünkü, eğer, hâlbuki, hem … hem …, hiç değilse, ise, ki, lâkin, meğer, nasıl ki, ne … ne …, öyle, öyle ki, sanki, şu var ki, üstelik, ..., gerek ne, ne gerek, ya , ya da…..
İlgili Linkler
Edat ( İlgeç) Bağlaç Özellikleri ve Görevleri