Düşmene baş egdürür şemşîr-i hûn-efşânumuz

Himmet eylerse eğer serdâr-ı âlî şânumuz I

 

 Tîrümüzden baş halâs etmez adü-yı hîle-sâz

Bir kemâdaruz ki zehr-âlûddur peykânumuz

 

Rezmgehde görinür a'dâ-yı rûbâha peleng

Câbecâ dâğ-ı siyehlerle ten-i uryânumuz

 

Olmazı ceng etmeden nâlî sipâlıî kısmıyuz

Yoğrulupdur an ile rûz-ı ezelden nânumuz

 

Biz o pîr-i ceng ü rezmüz kim hizebr âhû-misâl

Göbeğin salar kaçan gûş eylese efgânumuz

 

Tek hemân serdârumuz devletle olsun müstedâm

Kaailüz biz verelüm yolında baş u cânumuz

 

Ol Süleymân-ı zamanım sayesinde Rühiyâ

 Hoş geçer dâ'im safa vü zevk ile devrânumuz

 

 

(Başlangıcından Günümüze Kadar Büyük Türk Klâsikleri, 4. c, İstanbul, 1986, s. 117-122)

 

 

       Bağdatlı Ruhi Hayatı ve Edebi Kişiliği 17.yy

 

       Bağdatlı Ruhi Divanı ve Edebi Yönü