Gönül ki kâfir-i deyr-i elest olup kalmış

1.Gönül ki kâfir-i deyr-i elest olup kalmış

 Bakıp cemâline sûret-perest olup kalmış

2.Dil-i tâpîde girihbend-i ebruvânın olup

 Misâl-i mâhî-i üftâde-şest olup kalmış

3.Revâc-gâh-ı visalinde tuhfe-i dil ü can

 Metâ‟-ı kesmehar-ı rûy-ı dest olup kalmış

4.Vedâ‟-ı hâk-nişnân-ı aşk edip Mansûr

 Firâz-ı darda bâlâ-nişest olup kalmış

5.Kadeh lebâleb ü humlar tehî tenük zarfân

 Şemîm-i cur’a-i hâhişle mest olup kalmış

6.Bu dâmgâh-ı ta‟allukda şâhbâz-ı vücûd

 Halâs ümîdi ile pâybest olup kalmış

7.Ne Nâ‟ilî ne mecâl-i vatan ne tâb-ı sefer

 Nifâk-ı baht ile hâtır-şikest olup kalmış

 (Nâ‟ilî -i Kadîm Divanı, 1990: G.177)

Mefâ‘ilün Fe‘ilâtün Mefâ‘ilün Fe‘ilün

 Naili  Şiirleri

Naili  Hayatı

Naili Divanı