Gül-i Sad-Berg’den
1
Gönlüm ayırma yanundan hem-nişîn olsun sana
Ben ırak düşdüm koy ol bârî yakın olsun sana
2
Göz pür-nem oldugınca ruhun saldı ana tâb
Kandîle döndi dîde içi âteş ile âb
3
Ol şeh-i hûbânumun tabîr olınmaz ânı var
Yani bir sâhib-saâdetdür ulüvv-i şânı var
4
Gül didügün şarâb ile tolmış piyâledür
Bir barmacuk ki eksile pervâzı lâledür
5
Hüsnün nice vasf eyleyeyüm kim elemüm var
Allâh'ı seversen beni söyletme gamum var
6
Şebüm târ itdi rûzum tîre bahtum kara sabrum su
Siyeh çeşm ü siyeh ebrû siyeh hâl ü siyeh gîsû
7
Salıncak tahtasında seyr idün ol şâh-ı hûbânı
Ne yüzden yil götürmişdür görün taht-ı Süleymân'ı
8
Salıncaklar ki kurdı îdgehde şehre mîzânı
Salındı bildi mikdârını her bir Yûsuf-ı Sânî

https://www.turkedebiyatiisimlersozlugu.com/index.php?sayfa=detay&detay=943