Her gâh ki yâd-ı ruh-ı cânân iderin ben 
Künc-i gamı bir demde gül-istân iderin ben 

Bir dem mi geçer dîdelerim olmaya pür-hûn 
Râz-ı dili bilmen nice pinhân iderin ben 

Bu âteş-i hasret ki dil ü sînede vardır 
Bir lâhzada bin âlemi sûzân iderin ben 

Bu âh-ı pey-ender-pey eğer böyle kalursa 
Bir gün feleğin cerhini viran iderin ben 

Rağbet mi var erbâb-ı dile şimdi Neşâtî 
Bî-hûde heman da'vi-i irfan iderin ben,