Her ki bildi bunları, bir zât-ı hak,
İrüsen oldu gözüne, mir’ât-ı Hak.
Fâtiha ve Besmele’nin aynıdır,
Uş Muhammed, hem Alî, âyât-ı Hak.
Gel beri, gel! Anla birlik rumûzunu,
İsmi birdir, hem sıfât-ı zât-ı Hak.
Görmüşem ayne’l-yakîn, Şâh’ın yüzün,
Virdi çünkim, uş bana fursat, Hak.
Men Vîrânî, derd-mendem âşikâr,
Eyledim, bu uş isbât-ı Hak.
Şiirler: Alıntı: Osman Eğri, İlm-i Câvidân, Ankara, 2008, Türkiye Diyanet Vakfı Yayını.