“Her kim cihâna geldi peşîmân olur gider

Kim derd ile gelür ise dermân alur gider

Evvel kâdem bu menzile çün basdı ağlayu

Ahir dahi o zâr ile giryân olur gider

Has ü haset niçün bizi bu milke getüren

Üryân getürdi yine hem üryân alur gider

Bayramıdur ölüm güni gerçek âşıklarun

K’anlar cânını ma’şuka kurban alur gider

Hak sen inayet it bu Kemal Ümmî âsîye

Kim hazretüne el dolu isyân alur gider.”

 (Güzel 2009: 649).
 

Kemal Ümmi Hayatı Eserleri Menkıbeleri

Kemal Ümmi Divanı ve Diğer Eserleri