Muzaffer İzgü Zıkkımın Kökü Romanı Hakkında Özet inceleme

Yazıda “Muzaffer İzgü , Zıkkımın Kökü ”  hakkında bilgiler, özeti,   konusu, ana fikri, kahramanları, olay örgüsü,   yazarı,  “Muzaffer İzgü , Zıkkımın Kökü ” hakkında bilgiler   şahıs kadrosu  , “Muzaffer İzgü , Zıkkımın Kökü “   adlı eserden alıntılar yer alır.  Eser hakkında yorumlar,   anlatım tekniği, yazarın bakış açısı, tekniği, romanın türü, çevrildiği diller, eserin basım yılı, basım hikâyesi, yazar ve eseri arasındaki, eserle yazarın biyografisi arasındaki alakalar incelenmiştir.

 

 

Zıkkımın Kökü adlı roman kara mizah ustası, öğretmen yazar Muzaffer İzgü ‘nün yazmış olduğu ilk bakısı 1988 yılında yapılmış olan ve yazarın yazmış olduğu en son romanlarındandır.

 

Yazarın kendi özgeçmişini aktaran roman yazarın Adana ve Çukurova’da gecekondularda geçen çocukluk ve ilk gençlik yıllarını anlatan otobiyografik bir roman, yazarın kendi ailesi annesi babası, çocukluk ve ilk gençlik yıllarını anlatan bir belgesel olma özelliği de taşır.

 

Zıkkımın Kökü adlı roman, ilk baskı tarihi olan 1988 yılından sonra 2017 yılına kadar 38 baskı görmüş,  filme de uyarlanan roman bu film uyarlaması ile pek çok ödül de almıştır. Yazarın bu romanında yazarın ailesi hakkında çok detaylı bilgiler de bulunur.  Yazarın gerçek hayatında yazarın babası Elazıg'ın Dişidi köyünden Adana'ya çalışmayan gelen Ahmet Efendi’dr. Ahmet Efendi küçük çaplı icatlar yapmayı seven hademelik, bekçilik yaparak ailesini geçindirmeye çalışan bir adamdır.^[1] .  Ahmet Efendi Adana’ya geldiğinde Hatay’dan gelen ve Şam doğumlu Havva Hanımla evlenmiş ^[2] yaşlı bir kadına ait bir arsanın üzerine bir gecekondu inşa ederek ailesini bu gecekonduda geçindirmek için hayatla mücadele etmeye başlamıştır. Muzaffer İzgü , babasının icatçı yönüne değinirken babasını Adana’nın ilk gecekondusunu yapan bir adam olarak da tanıtır. Babasının icat ettiği bu gecekondu yazarın Gecekondu adlı romanının da konusu ve adı olacaktır.

 

 Muzaffer İzgü bir röportajında bu günlerini şu şekilde de anlatır. “Zaten, bir odası olan gecekonduda büyüdüm ben. Yatak odası, yemek odası, oturma odası, mutfak, banyo… Annem beni leğende yıkardı, bardak gibi dizilirdik yere, bir oda. Baba, anne ve kardeşler boy sırasına göre yerde yatardık. Şubatta da odun kömür biterdi. Zaten mangal kömürü var, onu yakardık. O da biterdi.”^[3]

 

Yazar buna rağmen bu romanındaki bu denli yoksulluk içinde geçen çocukluk günlerini karamsar bedbin bir bakış açısıyla anlatmamış, bu romanında yoksul ama mutlu bir aile tablosu da çizmiştir. "Bizim mutluluğumuz çok basitti. Tencerede yemeğimiz olsun, çıkında ekmeğimiz, lambada gazımız, ocakta çaydanlığımız, yeter de artardı bile..."

 

Yazarın yazdığı tüm roman ve öykülerinde yazarın bu şekilde geçen çocukluk günlerinden pek çok iz bulunmaktadır.  Bu izler yarın yazmış olduğu Gecekondu (1970) İlyas Efendi (1971) Halo Dayı (1973) Zıkkımın Kökü 1988^[4] adlı romanları ile çok sayıdaki hikâyelerinde de gözükür.

 

Aziz Nesin ve Haldun Taner gibi sosyal gerçekçi bir yazar olan Muzaffer izgü yine onlar gibi bir kara mizah ustasıdır. Eserlerinde fukara insanların fakir dünyalarındaki trajik komik mutluluklarını anlatan Muzaffer İzgi, bu tür mizah anlayışı yüzünden 1980 sonrasında

 

 

 “Ekmek Parası” ve Türk Dil Kurum Ödülü’nü almış “Dalımdaki Para” adlı kitapları yasaklı yazarlar arasına girmiş,  1980 yılında Kenan Evren’in emriyle konulan bu yasaklar sonradan kaldırılmıştı.^[5]

 

"Gülmecenin işlevinin güldürmek değil, olaya parmak basmak "^[6] olarak gören Muzaffer İzgi, öğretmen okulunu bitirip yıllarca ilkokul ve ortaokul öğretmenliği yapmış yüze yakın eser veren İzgi’ye arkadaşları Muzo olarak hitap etmiştir.

 

Zıkkımın Kökü gördüğü alaka üzerine filme de uyarlanmış,  eser 1992'de beyaz perdeye aktarılmış,  Muzo’yu Emre Akyıldız, Muzo'nun babasını Menderes Samancılar oynarken filmin diğer rollerini Meriç Başaran, Elif İnci, Sırrı Elitaş, Günay Girik ve Eray Demirkol paylaşmıştır.  Yönetmenliğini Memduh Ün’ün, müziklerini Cahit Berkay’ın yaptığı film, ulusal ve uluslararası film festivallerinde pek çok ödül kazanır bu ödüllerin bazıları Adana Altın Koza Film Festivali’nde En İyi Film ve En İyi Yönetmen dahil beş dalda ödül, Hindistan Udaipur “Altın Fil” Ödülü, Tokyo “Asya'nın En İyileri” Ödülü, İspanya Asturias Film Festivali “En İyi Yönetmen” Ödülü ,Paris “Cine JuniorEn Büyük” Film Ödülü…^[7]

 

 

Küçük Muzo, babası annesi ve kardeşi ile Adana’da kiralık bir arsanın ortasına kurulan i bir gecekonduda yaşamaktadır. Babası küçük icatlar yapan bir hizmetlidir.  Ailedeki herkes el ele vererek yoksullukları ile mücadele etmektedir. Aile yoksul fakat mutlu ve umutlu olmayı başarmaktadır.

 

 

 

Muzo’nun babası bir arsa üzerine bir gecekondu yapmış, ailesine bu gecekonduda bakmaya çalışmaktadır.  Baba küçük icatlar yapmaya hevesli bir adamdır.  Muzo’nun annesi çilekeş ağabeyi ise oldukça çelimsiz biridir.

 

Ailedeki herkes bir şekilde eve katkıda bulunmak derdinde ve zorundadır. Devlette bekçilik yapan babaları işten ayrılınca Muzo ve Sefa da babalarına çalışarak destek vermeye başlar. Muzo ilkokula giderken yaz tatillerinde çalışmaya başlamıştır.  

 

Muzo, sinemalarda gazoz, sokaklarda mısır,  su, şeker satarak ailesine katkıda bulunmaya çalışır. Yaptığı işler arasında karpuz yüklemek babası ile seyyar satıcılık yapmak, , gazoz şişelerini yıkamak, lokantalarda bulaşık yıkamak, kamyonlarda muavinlik yapmak da vardır.

 

 Muzo’nun babası evlerinin kirasını senelik ve toptan vermektedir. Bu yüzden her kira günü geldiğinde  ev sahibinin evine bir sepet nar ile ziyaret gidilir. Babası onlara bayramlık kıyafetler giydirip onları da yanına alır Ev sahibine giderlerken babaları Sefa ve Muzo'ya " Boynunuzu iyice  bükün baktınız kocakarı  illa zam  yapacağım diyor o zaman hiç utanmayın ağlamaya başlayın e mi?"  diye tembih etmektedir.

 

Annesi kuru patlıcan dolmaları yapmakta Muzo ise sokak aralarında onları satmaktadır.  Babası ile birlikte icat ettikleri sinema filmi oynatma makinesi ile Adana'nın bütün köylerine gezginci sinema olarak gitmeye başlar. Şehirdeki sinemacıdan aldığı 10 metrelik 20 metrelik filmleri oynatarak kimi zaman para kimi zaman da yumurta kazanmıştır.  “Belki de Türkiye'nin ilk gezginci sineması bendim “ . Fakat köylüler onu gençlerin ahlakını bozuyor diye karakola şikâyet etmişler ve Muzo bu işi de bırakmak zorunda kalmıştır.

 

Muzo bir yandan da okumaya devam etmektedir. Okumayı çok sevmektedir ve dersleri de oldukça iyidir. Muzo okuyarak büyük bir adam olmak istemektedir. Bir kış çok yağmur yağmış Seyhan Nehri taşmış ve Muzoların evlerini yıkmıştır. Evleri yıkılınca yeni bir eve yeni bir mahalleye taşınırlar.

 

Çocukluk yıllarından sonra kahvede çıraklık yapmaya çay, kahve de dağıtmaya başlamış biraz daha büyüyünce bir kıza âşık olmuştur.

 

Muzo, Raziye ile tanışmış bu aşkı gün gittikçe alevlenip büyümüştür. Yazın pamuk toplamaya giden Raziye'nin hasretine dayanamayan Muzo, Raziye’nin babasına Raziye ile evleneceklerini söyleyerek onlarla pamuk toplamaya başlar. Raziye’nin babası da  bu aşkın farkındadır. Fakat Adana’ya döndüklerinde Raziye’nin babası kızını istemesini söyler. Lakin Muzo okumak istemektedir ve Raziye’yi bu nedenle istetemez.  Babası da rahatsızlanmış artık çalışamamaktadır. Muzo, ilk aşkı ile okuyup büyük adam olmak hedefi arasında bocalar.

Bu nedenle Muzo, Raziye ile evlenemez.

 

Ailesi Raziye'yi uzaktan akrabalarıyla evlendirince iki genç  üzüntüden yanıp tutuşur. Evlendikten sonrada bir iki defa buluşup görüşen Raziye ve Muzo'nun aşkları  Raziye'nin kocasının şüphelenip memleketi Mardin'e göç etmesiyle son bulur. Abisi Safa  terzi yamağı olur.

 

E sonunda “Adana'da ne uzadık ne kısaldık büyük adam olmak için büyük şehre gitmek lazım “ diye düşünen Muzo İstanbul'a gider. 

 

 

---