"Nergis" Redifli Kaside
1. Nergisün gönline göz kor meger ol câzu gözüñ
Yâ neden ʽışk odına oldı semender nergis
2. Çünki mahmûr gözün yâdına nûş itdi kadeh
Yâ neyiçün ola mahrûr u mükedder nergis
3. Lalenüñ hilʽat-i şâhîsi kızıl atlasdur
Gonçe gülgûn geyer ü sündüs-i ahzar nergis
4. Meclis-i şâh-ı cihândur sanasın bâğ u çemen
Rûşen olmış yanar ol şemʽ-i münevver nergis
5. Mîr Sülmân ki saʽâdet güneşidür togıcak
Her seher bir göz iken biñ göz olur her nergis
6.Gözleri âhusı kim şîri şikâr eyledi uş
Âhu göz birle kaçan ola berâber nergis
7.Kahrı emr itse çıkar âb u hevâdan âteş
Mihri lutf itse olur âteş-i âzer nergis
8.Matbahından çıkan ol dûd olur cirm-i esir
Cirm-i hâk eyledi hâkisterin ahter nergis
9.Hüsrevâ ʽadlüñ iledür kamu sahrâ vü çemen
Tâ ki sebze yirine toldı ser-â-ser nergis
10.Lutfuñuñ âb u hevâsında bahâr oldı hazân
Bitdi bir yılda iki defʽa mükerrer nergis
11.ʽAdlüñüñ heybetini bâd-ı sabâdan işidüp
Saru dîbâ bürinür başına miʽcer nergis
12.Ayaguñ topragı bînâ ide nergis gözini
İdinürse ger anı sürme-i agber nergis
13.Tutar ihsânuñ ile çetr-i ferîdûn lâle
Geyer inʽâmuñ ile tâc-ı Sikender nergis
14.Bakışuñ Türkî ü Hıtâdur ki niçe leşkeri sır
Bu hatâdur aña karşu çeke leşker nergis
15.Düşmenüñ kanıyıla lâle yüzin yudı meğer
Görüp ol korkuyıla oldı muza‘fer nergis
16.Kametim yâdınadur serv ile sûsen âzâd
Mest ü şehlâ gözüne cân ile çâker nergis
17.Hulkuñuñ bûyınadur micmer-i zerrîn götürüp
Hoş buhûr eyledügi ‘ûd ile ‘anber nergis
18.Düşmenüñ kahrınadur gerçi ki hançer süsen
Leşkerüñ hışmınadur ger geye miğfer nergis
19.Çün eyü gözüñe tuş geldi geyer urınur
Egnine hil‘at u hem başına efser nergis
20.Dâ‘î ol hazret- i ‘âlide senâlar idicek
Her gazel kim yazaram ben okur ezber nergis
21.Ney-şekerdür kalemüm medhüñi tahrir ideli
‘Anber ü müşk ü midâd oldı vü defter nergis
22.Hüsrevâ hâlüme bir kez nazar it kim işidüp
Gonca yırtar yakasın dahı esirger nergis
23.Ger ben ol lâle sıfat göynügümi şerh kılam
Kuru gözden akıda çeşme-i kevser nergis
24.Ne revâ çarh kabagum sıya şîşem uvadup
Sagrakın la‘l ide gonca kadehin zer nergis
25.Ben ki âzâde iken serv bigi bî-ber olam
Dahı tâc üstine kat kat düze cevher nergis
26.Kuru söz ile boş elden ne geliser lîkin
Gözlerüm yaş tolu dur[ur] nite kim ter nergis
27.Bir ‘inâyet nazarın kıl ki ser-efrâz ola serv
Müflis iken zer ile ola tüvânger nergis
28.Her ki nergis gibi göz dikdi bu ‘âlî kapuya
Gül gibi hoş güler ol nite ki nevber nergis
29.Niçe kim bâd-ı sabâyıla mutayyeb ola gül
Tâze vü ter ola reyhân u mu‘attar nergis
30.Meclisüñ tâze dimâğuñ ter ü göñlüñ handân
Niçe kim bâğ u çemende bite ‘abher nergis
Mehmet Özmen, Ahmed-i Dâ’î Divanı (Metin-Gramer-Tıpkıbasım), C. 1, Ankara, TDK,2001, s. 25-27. 141Türkiyat Mecmuası, C.24/Bahar, 2014
Kemal YAVUZ, TÜRK EDEBİYATINDA ŞİİR VE İLK ŞİİR MECLİSLERİ, https://www.journals.istanbul.edu.tr/iuturkiyat/article/viewFile
