Zikr-i Evliyâ-yı Kibâr-ı Ân Diyâr

 

Vatanum kişver-i Gelibolı’dur
Reh-güzerdür Arab Acem yolıdur

Leb-i deryâdadur o cây-ı latîf
Bâg u râgı misâl-i huld-ı nazîf

Etkıyâ kânıdur güzel yirdür
Sâhil ammâ ki gark-ı gevherdür

Evliyâsından ol diyârun hem
Nice zât-ı yegâne var azam

Evvelâ şeyh-i sâlikân-ı tarîk
Hâdi-i râh-ı uzlet ü tevfîk

Yazıcı-zâde mürşid-i zî-şân
Hem karındaşı Ahmed-i Bî-cân

İki kâmil veliyy-i vâsıldur
Sözleri nazm u nesri şâmildür

Birinündür Muhammediye tamâm
Biri Envâr-ı Âşıkîn’e hümâm

Dü birâder yahod dü peykerdür
Nûr-ı ilm-i ledünne mazhardur

Oldı âsûde hem iki budalâ
Teke Baba ile Ali Baba

Her biri mazhar-ı kerâmetdür
Server-i kişver-i velâyetdür

Çünki bildün o şehr-i mamûrı
Anla hem kalb-i hâl-i meksûrı

Mevlidümdür benüm hem ol kişver
Peykerüm anda buldı kuvvet ü fer

Pederüm Ahmed İbni Abdullâh
Hâce-i ehl-i hayr u târik-i câh

Nimeti ehl-i ilme âmâde
Kerem u lutfı hârıkü’l-âde

Kul idi gerçi kim Usâme misâl
Yûsufî-hulk idi huceste-hisâl

Ragbeti ehle olmag ile müdâm
Koydı evlâd-ı marifet-fercâm

Ben hakîr oldum evvel-i evlâd
Mustafâ oldı nâm-ı mâder-zâd

Ah-ı sânî Mehemmed oldı bana
Ehl-i dil hoş-nüvîs ü hûb-edâ

https://www.turkedebiyatiisimlersozlugu.com/index.php?sayfa=detay&detay=943  (Aksoyak, 1997: 292)