Kasîde Sultân Osman
(Kasîde-i Âli’l-âl Der Ta’rîf-i Cihâd-ı Sultân Osman)
Âferîn ey rûzgârın şehsüvâr-ı safderi
Arşa as şimdengeri tîg-ı süreyyâ-cevheri
Pâre-i elmâsdır seng-i fesânı n’eyler ol
Çarha çekme bir dahi şemşîr-i vâlâ-gevheri
Ser-firâz etdin livâ’ü’l-hamd-i dîn-i Ahmedi
Kâfire gösterdin el-hakk dest-bürd-i Hayderi
Tîgınan’ola yemîn eylerse rûh-ı Murtazâ
Bir gazâ etdin ki hoşnûd eyledin peygamberi
Eyledin bir hamlede berbâd mülk-i düşmeni
Gerd-i rahşın gerçi kim sedd etdi râh-ı sarsarı
Mâh-ı nev sanma felekde göricek peykârını
Ditredi Behrâm elinden düşdü zerrîn-hançeri
Ol kadar kan dökdü şemşîrin ki aksile anın
Kâse-i yâkûta döndü künbed-i nîlûferî
Gamze-i hûbân gibi cârî ucundan yine hûn
Böyle kalırsa eger yek-reng eder bahr u beri
Belki gark-ı bahr-ı hûn olurdu fülk-i dil gibi
Etdiğince tîg-ı hûn-efşân ile cevlân-geri
Şukka-i râyât-ı bahtınla rikâbın olmasa
Keştî-i nüh-âsumânın bâd-bân u lengeri
Berk uran destinde tîg-ı pür-güher midir yahud
Eyledi deryâya gavta âfitâb-ı hâverî
Bir avuç gevher saçardı âleme gûyâ kefin
Saldıgınca düşmene gâhî murassa’ şeş-peri
Bir acep deryâdır ordû-yı hümâyûnun senin
Kim habâb-ı ber-kârar olmuş ana her çâderi
Etse ger hâsiyyet-i hıfzı sirâyet âleme
Tarh olurdu safha-i âb üzre nakş-ı âzerî
Aksidir anın felekde hırmen-i encüm değil
Saçdı dest-i lutfu hâke ol kadar sîm ü zeri
Yazsa vasf-ı nükhet-i hülkun verirdi âleme
Gerd-i hâk-pây-ı hâme bûy-ı müşk-i ezferi
Kadr-i hâk-i kûy-ı ahlâkın bilirdi rûzgâr
Birbirine eylese âgışte müşk ü anberi
Kâm-kârâ saf-derâ sâhib-kırân Şâhenşehâ
Ey serîr-i adl ü dâdın dver-i dîn-perveri
Sihr ederdim medhine geldikçe ammâ n’eyleyim
Eylemiş Hakk vasfını kayd-ı tasavvurdan berî
Aczime bir hüccet alırdım eger ehl olsalar
Rûzgârın yâve-sencân-ı fazîlet-güsteri
Âcizim hak üzre evsâfında hâlâ kim benim
Âlem-i endîşenin allâme-i dânişveri
Belki kânûn-ı suhande hall ü akd-ı nüktede
Hikmet-i fikr ü hayâlin feylesof-ı ekberi
Hasb-ı hâlimdir husûsâ lâf u da’vâ ber-taraf
Gerçi sâhib-lâf olur erbâb-ı tab’ın ekseri
Ben öğünmem kadrim erbâb-ı dil ü dâniş bilir
Ârifim düşmez bana lâf u güzâf-ı serseri
Hâmem ol mu’ciz-tırâz-ı sad-hezârân pîşedir
Kim nazîr olmaz ana illâ Kelîmin ejderi
Harfidir mecmû’a-i esrâr-ı dîvân-ı Kemâl
Noktasıdır mühre-i dâg-ı derûn-ı Enverî
Tab’ım ol büt-hânedir kim sûret-i dîvârının
Taşa kâr eyler hadeng-i gamze-i nâzik-teri
Nice sûret feyz-i enfâsımla cân bulsa olur
Her biri şehr-i dilin bir âlem-ârâ dilberi
Her hayâlim bir arûs-ı nâz-perverdir benim
Kim bu âlemden degil esbâb-ı zîb ü zîveri
Mûy-ı gîsû-yı melekdir târ u pûd-ı câmesi
Pâre-i pîrâhen-i hûr-ı cinândır mi’ceri
Bâde-i idrâkimin tevhîd ser-cûş-ı humu
Sâkî-i endîşemin tahkîk dürd-i sâgarı
Hâmemin râh-ı sülûk-ı fitne hatt-ı sâyesi
Şi’rimin habl-i metîn-i feyz târ-ı mıstarı
Kande ben kande yine ta’rîf-i şâh-ı nüktedân
N’yleyim zabt edemem endîşe-i zûr-âveri
Fikr-i evsâfın gıdâ-yı rûhdur endîşeme
Dil helâk olur ger olursam o sevdâdan berî
Cevher-i iksîr-i medhin tarh edince reşkden
Eylerin her lahza endîşemle ceng-i zer-gerî
Korkarım hem âfitâb-ı kîmyâ-ger duymasın
Yohsa bin şevk ile olur ol dahî bir müşterî
Zerresin mihre gubârın rûzgâra kim verir
Cevherîyim ben cihâna vermem öyle gevheri
Böyle cevher var elimde n’yleyim dünyâyı ben
Başına çalsın felek âyîne-i İskenderî
Âlemi teshîr içün hâtem ne lâzım tab’ıma
Ben Süleymân-ı hayâlim n’eyleyim engüşteri
Her ne dersem İsm-i a’zam gibi olur kâr-ger
Ol kadar ta’zîm ile dinler sözüm ins ü perî
Başla şimdensonra ey Nef’î du’â-yı devlete
Bir du’â et kim ola hüsn-i kabûlün mazharı
Eyleye tâ Husrev-i sâhib-kırân-ı şark u garb
Eşheb-i zer pâleheng-i subh ile cevlân-gerî
Hakk ser-efrâz eylesin râyât-ı dîn ü devletin
Kande azm eylerse olsun feth ü nusret rehberi
Eyledikçe azm-i meydân-ı gazâ evvel kadem
Pây-mâl olsun yolunda düşmen-i dînin seri
(Akkuş, 1993),,
Nefi Hayatı Edebi Kişiliği Eserleri
Nefi Seçkin Şiirleri Gazel ve Kasideleri
Nefi Divanı ve Seçilmiş Şiirleri
Nefi’yi idama götürmesi muhtemel şiiri
