KategorilerEDEBİYATİslamiyet Öncesi DönemDantipali Bey Hikayesi Uıgurıca Müller Tercümesi

Dantipali Bey Hikayesi Uıgurıca Müller Tercümesi

16.12.2014

 

 Dantipali Bey Hikâyesi Orta Asya’da Baykal gölünün güneyinde  VIII.-XII. Yüzyıllarda hüküm sürmüş olan  Uygurlara ait bir hikâyedir. Bilindiği gibi Uygurların bir kısmı Mani, bir kısmı ise  Buda dinine inanmış, bu yüzden de Uygur Edebiyatı  Manici Budacı  olmak üzere iki ayrı din ve edebiyat şubesi ile alınmışlardır.

Dantipali Bey Hikâyesi, Burkancı yani Buda dinine inanan Uygur medeniyetine ait, Çatik adı verilen  ve dini, destansı, masalsı hikâyeler olarak adlandırılan edebi türlere örnek bir hikâyedir.   Çatikler, Buda dininin öğretilerini kurmaca bir vaka düzeni içinde anlatan,  Buda dininin öğretilerini içeren dini hikâyelerdir. Çatikler  dini konulu uzun masallar şeklindedir.  Çatikler çok defa da sudurlardan ayrı kitaplar hâlinde yazılmışlardır. [1]

Çatik adı verilen parçalar, Buda’nın hayatlarından herhangi birini tenasüh ve reenkarnasyon hadisələrin dayalı olarak anlatırlar.  Burkancı dinin inançlarının dayandığı  tenasüh inancına göre dünyaya gelen  canlar birçok defa dünyaya gelirler.  Ölüm veya doğum süreğendir.  Canlılar bazen tanrılar âleminde, bazen cinler âleminde, bazen insanlar veya hayvanlar âleminde birçok defa yeniden doğarlar ve ölürler.  Bu inanca göre Bu’da’nın  kendisi de birçok defa dünyaya gelmiştir. [2] İslami edebiyattaki menkıbeler ile  işleyiş ve amaç yönünden benzerlikler gösteren  çatiklerin  “bazen musiki refakatinde anlatıldığı, bazılarının da piyes yapısına sahip olduğu ve temsil edildiği tahmin edilmektedir “(Ş.Tekin 1965: 31-33).[3]

Dantipali Bey Hikâyesi, Altun Yaruk içinde bulunan bir hikâyedir.   Altun Yaruk kitabı ise Beş Balık’lı Uygur yazarı olan Şıngku Seti Tutung tarafından Çinceden Uygurcaya çevrilmiş bir eserdir.  Altun Yaruk’u, ünlü Rus Türkologu E. Sergey Malov, Çin’in Gansu bölgesinde, Su-cou şehri yakınındaki Wun-fi-gu adlı küçük bir köyün yakınlarında, Budistlere ait bir tapınakta  bulmuş ve Radlof ile birlikte okumuş;  1913 yılında Radlof ve Malov bu eseri  “ Altun Yaruk – altın ışık” adı ile neşretmişlerdir. [4]

Sadet Çağatay da Altın Yaruk adlı eserdeki Şehzade İle Aç Pars Hikâyesi  ile diğer bazı hikâyeleri  Türkçeye çevirmiştir. Altun Yaruk, Çince’den Uygurcaya çevrilen en hacimli sudur ve “tercümeden ziyade müstakil bir adaptasyon”dur.  Şıngku Seli Tutung eseri Çinceden çevirirken  birçok ilaveler yapmış ve eseri genişletmiştir. [5] Dantipali Beg, Çaştani Bey, Şehzade İle Aç Pars Hikayesi  Altun Yaruk’ içerisindeki en meşhur çatiklerdir.  Eser daha çok Burkancılığın esaslarını, felsefesini ve Buda’nın menakıpnamelerini anlatır.   Dantipali Bey Hikâyesinin  teması diğer  Budist hikâyelerindeki merkezi tema ile yakından ilgilidir.  Çatiklerin “Ana teması canlılara eziyet etmemek ve hayvanlara kendini adamak suretiyle ruhunu yüceltip nirvanaya ulaşmaktır.” Dantipai Bey Hikâyesinde de aşağı yukarı böyle bir tema mevcuttur.

"Dantipali Bey Hikâyesi" F. W. K. Müller ‘in tercüme ettiği Uigurica IV adlı eserdeki dört hikâyenin arasında  yer alır. Uigurica’da bulunan diğer hikâyeler ise  "Maymunlar Beyi Hikâyesi ve "Mukaddes Tavşan Hikâyesidir. Uıgrıca  adlı eser Süleyman Himran tarafından da Türkçeye çevrilip basılmıştır. [6]

Dantipali Beğ  Hikâyesinde emrindeki geyikleri kurtarmak için kendini feda eden bir geyik ile bu geyiği öldür5en Dantipali Bey’in hikâyesi anlatılmaktadır.  Dantipali Bey,  bir gurup geyikle karşılaşır. Geyiklerin önderi olan baş geyik, maiyetindeki geyikleri kurtarmak için kendini feda eder. Dantipali Bey  geyikler beyini öldürür ama bu defa  ortaya çıkan korkunç alevler de Dantipali Bey’i yutar.[7]

Himran bu nedenle kendisinin de tercümeyi iki satır olarak; orijinal metin ve altında birebir çevirisi ile karşı sayfada da Türkiye Türkçesiyle yaptığını ifade etmiştir. Eserde her hikâyenin sonunda ilgili notlar ve eserin tamamına ait bir sözlük bölümü yer almaktadır.” (Tanıtım Bülteninden)[8]

HİKÂYENİN ÖZETİ

Dantipali adamları ile ava çıkar ve birçok geyik avlar.  Başka bir ormana giderler  ve beş yüz geyiğe daha rastlar. Aralarında öbür geyiklerden  çok daha  güzel, altın renkli bir geyik vardır. Bu geyik, geyiklerin kralıdır. Aslında bu geyik, geyik suretine  bürünmüş olan  Buddha’nin kendisidir.

Avcılar beş yüz geyiği kovalamaya başlar.  Dantipali ve adamları Onları  kuşatırlar. Olum korkusu içinde çırpınan geyikler bu güzel geyiğin yanına gelerek canlarını kurtarmasını rica ederler. Fedakâr, iyiliğin ve faziletin timsali olan lider geyik onlara yardımda bulunmak, gerekirse kendini feda etmek kararını verir.

Kral Geyik, Kral Dantipali’nin yanına giderek  beş yüz maralın hayatını bağışlamasın rica eder. Nasihat ederek, canlıları öldürmenin ne kadar  bir günah olduğunu anlatmaya çalışır. Fakat Dantipali bunları dinlemeyerek keskin kılıcını çekip, kutsal geyiğin boynunu kesip, başını yere fırlatır.  Fakat bu arada sağ eli bileğinden koparak kılıcıyla beraber yere düşer. Dantipali feryat etmeye başlayarak yaptığı kötülükten pişman olur.

Ama is isten geçmiştir. Yer yarılır, avcı cehenneminden alevler çıkararak Dantipala’nın butun vücudunu sarar ve bu alevler onu alarak  cehenneme götürür. Korkunç alevler Dantipala’yi sardıktan sonra yükselir, göğe dayanır ve  korkunç bir yankı duyulur.

Yağız yer deprenir. Dört tarafı ateş almıştır. Büyük dağlar yıkılarak birbirinin üzerine gelir. Dantipali de bu alevler içinde kalır, ümidi kesilir, dayanamayarak kendisinden geçer. Vücudu yanıp kavrulur. Avcı cehennemi şeytani ağzını açıp Dantipali’yi yutar.

 

 Manici Budacı Uygur Nesir Eserleri

Uygur Manici Budacı Şairleri ve Eserleri

Uygur Manici ve Budacı Şiiri ve Tüm Özellikleri

Oğuz Destanı Hakkında Çalışmalar Uygur Nüshası Tam Metni

UYGUR ALFABESİ ( Eski )

Şehzade İle Aç Pars Hikayesi ( Uygur Metinleri)

Irık Bitig ( Uygur Fal Kitabı)

UYGURLARIN ÇIĞLIĞI

UYGUR TÜREYİŞ DESTANI

KAYNAKÇA

[1] https://edebiyatvesanatakademisi.com/post/sehzade-ile-ac-pars-hikayesi-uygur-metinleri/76715

[2] Reşid Rahmeti Arat, Eski Turk Şiiri’’nden alıntı..

[3] Şinasi Tekin, Uygur bilgini Singku Seli Tutung’un bilinmeyen yeni bir çevirisi üzerine, Türk dili araştırmaları yıllığı-Belleten 1965, sayfa 66, 29-33.

[4] Şinasi Tekin, Uygur bilgini Singku Seli Tutung’un bilinmeyen yeni bir çevirisi üzerine, Türk dili araştırmaları yıllığı-Belleten 1965, sayfa 66, 29-33.

[5] https://edebiyatvesanatakademisi.com/post/sehzade-ile-ac-pars-hikayesi-uygur-metinleri/76715

[6] https://www.kabalci.com.tr/turk-dil-kurumu-yayinlari/kolektif/uygurca-uc-hikaye-362626.htm

[7] https://edebiyatvesanatakademisi.com/post/uygur-manici-budaci-sairleri-ve-eserleri/73993

[8] Uygurca Üç Hikaye (F. W. K. Müller , Uıgurıca IV , adlı eserinin Türkçeye Çevirisi) Çevirmen, Süleyman Himran, Basım Tarihi: 1946

Yorum yapmak için lütfenKayıt Olunya da