Fuzuli

Fuzuli ’nin, Arapça, Farsça ve Türkçe olmak üzere üç tane dvanı vardır.[1] Fuzuli’nin her divanı da çok sevilmiş Fuzuli’nin ünü Türk edebiyatında, “ Taşkent’ten Kazan’a, Kırım’dan Bosna’ya ve Macaristan içlerine, Bağdat’tan Kahire’ye, Tebriz’den Buhara’ya ve Derbend’e, İstanbul’dan Adriyatik kıyılarına kadar bütün bir Türk coğrafyasında asırlarca yaşamış ve yayılmıştır..” [2] Fuzuli’nin Farsça Divanının ülkemizdeki nüshaları az sayıdadır. Hasibe Mazıoğlu’nun üzerinde çalıştığı nüshaları ise Manisa Muradiye Kütüphanesi nu 2668, Fatih Millet Kütüphanesi Carullah Efend kısmı no 1670, İstanbul Üniversitesi Kütüphanesi Farsça yazmalar kısmı nu 883 kayıtlıdır. Ayrıca İsmail Saip Sencer’e ait kitapların arasında Dîvân’ın yeni bir nüshasına daha rastlanmıştır. (Mazıoğlu, 1956: s. 73-85) Farsça Dîvân’ında kasideler bölümünün başında “ Fuzûlî’nin: Hakanî, Molla Câmî ve gene İran’ın ünlü şairlerinden olan Hüsrev’e nazire olarak yazdığı ve Enîsü’l-Kalb adını verdiği uzun kasidesi yer alır. Fuzûlî bu kasideyi Kanuni’nin Bağdat’ı fethinden önce yazmış ve Bağdat’ın fethini sağlamakta etkili olması için İstanbul’a göndermiştir. “ (Mengi, 2008: s. 156) [3] Eserin Bağdat’ın fethinden önce yazıldığı konusunda bir itirazımız..............