20.10.2019
Müseddes-i mütekebbir
Tedbirini terkeyle takdir hüda'nındır
Sen yoksun o benlikler hep vehm ü gümanındır
Birden bire bul aşkı bu tuhfe bulanındır
Devran olalı devran erbab-ı safanındır
Aşıkta keder neyler gam halkı cihanındır
Koyma kadehi elden söz pir-i muganındır
Meyhaneyi seyrettim uşşaka mataf olmuş
Teklif ü tekellüften sükkanı maaf olmuş
Bir neşe gelüp meclis bi havf u hilaf olmuş
Gam sohbeti yad olmaz meşrebleri saf olmuş
Aşıkta keder neyler gam halkı cihanındır
Koyma kadehi elden söz pir-i muganındır
Ey dil sen o dildara layık mı değilsin ya
Da'va-yı mahabete sadık mı değilsin ya
Özrü nedir Azra'nın Vamık mı değilsin ya
Bu gam ne gezer sende aşık mı değilsin ya
Aşıkta keder neyler gam halkı cihanındır
Koyma kadehi elden söz pir-i muganındır
Mahzun idi bir gün dil meyhane i ma'nade
İnkara döşenmiştim efkar düşüp yade
Bir pir gelüp nagah pend etti alel- ade
Al destine bir bade derd ü gamı ver bade
Aşıkta keder neyler gam halkı cihanındır
Koyma kadehi elden söz pir-i muganındır
Bir bade çek efzun kap mecliste zeber-dest ol
Atma ayağın taşra meyhanede pa- best ol
Alçağa akar sular Pay i huma düş mest ol
Pür cuş olayım dersen Galib gibi düş mest ol
Aşıkta keder neyler gam halkı cihanındır
Koyma kadehi elden söz pir-i muganındır Şeyh Galip Hayatı Edebi Kişiliği ve Eserleri
Müseddes-i Nev’izâde Atâî
Fâ’ilâtün Fâ’ilâtün Fâ’ilâtün Fâ’ilün
Eyleyip hicrüñ beni hem-hal-i Kays u Kuh-ken
Gerçi olmuştur bezmpeygule-i derd ü mihen
Herkesiñ halince var eylenesi ey sìm-ten
Künc-i mihnetde beni tenha mı sandın şimdi sen
Kande bir Gam [yarsız kalsa benimle yâr olur
Bir bela kim sahibin bulmaz baña gam-hâr olur]
II
Çıksam eflake eğer Àh-ı şerer-barım gibi
Zìr-i hâke girsem eşk-i çeşm-i h’unn-bârım gibi
Bulur elbette yine baht-ı siyeh-kârım gibi
Gam-kusarım hem-demim yârim vefa- darım gibi
Kande bir gam yarsız kalsa benimle yâr olur
Bir bela kim sahibin bulmaz baña gam- hâr olur]
III
Müptelayı aşk olaldan hâtır-ı Àşufte- hâl
Deşt-i vahşetdür Ata’i ì menzilim Mecnun-misal
Uzlet etmiş-iken cihanda kılmağa def-i melal
Gussã vü gamdan yine kurtulmağa yoktur mecal Nevizade Atai - Atayi- Hayatı ve Eserleri
EMİR KAYA , MECMUA-İ EŞ’ÂR, T.C. İSTANBUL KÜLTÜR ÜNİVERSİTESİ SOSYAL BİLİMLER ENSTİTÜSÜ, YÜKSEK LİSANS TEZİ, HAZİRAN 2013
Mütekerrir Müseddes Semai
mefailün l mefailün / mefailün / mefailün
Şeha hanemize teşrif buyur her şeb fenersiz gel
Dolaş tenha sokakdan görmesin ağyar habersiz gel
Rakib rahında boş gezme sakın tig ü teber siz gel
Havalardan uçup kuşlar gibi ol bahr u bersiz gel
Yanında alma yalınız biradersiz pedersiz gel
Olalım zevk il işret saz ü sohbet bir kedersiz gel
Senin süz i firakından çürüyüp bu beden gitdi
Muhalif firkatin bad-ı seren gitdi dümen gitdi
Şikestdir zevrak-ı dil ah dediler şimdi sen gitdi
Şikestdir zevrak-ı dil ah dediler şimdi sen gitdi
Ararsın rahına ölsem senin derdinle ben gitdi
Yanınca alma yalınız biradersiz pedersiz gel
Olalım zevk ü işret saz ü sohbet bir kedersiz gel
Demişsin kim cihan içre benim misi ümenendim yok
Cemali …..mehtap zülf ü kemendim yok
Eger dersin ki bilmez kadrimi bir dilpesendim yok
Benim yanımda bir sencileyin şah levendim yok
Yanınca alma yalınız biradersiz pedersiz gel
Olalım zevk ü işret saz Ü sohbet bir kedersiz gel
Rehinde muntazır Arifi dönüp şöyle de bak bir
Girüp meyhane-i aşka bir iki badecik çak bir
Sakın söndürme dil i kandili aşkı heman yak bir
Çatup ebruler agyare iki şimşir gibi tak bir
Yanınca alma yalınız biradersiz pedersiz gel
Olalım zevk ü işret saz ü sohbet bir kedersiz gel
Yrd.Doç.Dr. Kadir GÜLER, “XIX. ASIR ŞÂİRLERİNDEN KÜTAHYALI ÂRİFÎ VE BİLİNMEYEN ŞİİRLERİ”, https://millifolklor.com/PdfViewer.aspx?Sayi=43&Sayfa=60
Müseddes ‘Îdiyye Berây-i Hazret-i Sultân Ahmed Hân-i Sâlis
mefâ’îlün mefâ’îlün mefâ’îlün mefâ’îlün
1. Mu’în ü yâverün her hâlde Rabb-i mecîd olsun
2. Sipihr-i köhne-sâlün devri ber-vefk-i ümîd olsun
3. Hemîşe tab’-i pâkün mazhar-i şevk-i cedîd olsun
4. Günün günden yeg olsun ‘ahd-i ikbâlün medîd olsun
5. Olup ‘îdün mübârek devlet ü ‘ömrün mezîd olsun
6. Gicen kadr-i sa’âdet her günün ‘îd-i sa’îd olsun
II
1. Fürûg-i âftâb oldukça pertev-bahş-i kurs-i mâh
2. Şeb ü rûz ola zâtun nûr-pâş-i burc-i devletgâh
3. Cihân-efrûz-i iclâl ola necm-i tâli’ün her gâh
4. Müşerref eyleye emsâl ü emsâli ile Allâh
5. Olup ‘îdün mübârek devlet ü ‘ömrün mezîd olsun
6. Gicen kadr-i sa’âdet her günün ‘îd-i sa’îd olsun
III
1. Vücûdun mahz-i hayr itmiş cihâna hazret-i Mevlâ
2. Veliyy-i ni’met-i ‘âlemsin ey sultân-i mülk-ârâ
3. Çekildi hân-i lutf-i birr ü cûdun dehre ser-tâ-pâ
4. N'ola halk olsa bu beyti hezârân hamd ile gûyâ
5. Olup ‘îdün mübârek devlet ü ‘ömrün mezîd olsun
6. Gicen kadr-i sa’âdet her günün ‘îd-i sa’îd olsun
IV
1. Hudâ eksikligün göstermesün taht-i mu’allâdan
2. ‘Adû-yi mülkün olsun muzmahil etrâf ü enhâdan
3. Budur subh ü mesâ ancak recâmuz Hak te’âlâdan
4. Masûn itsün seni âzâr-i zahm-i çeşm-i dünyâdan
5. Olup ‘îdün mübârek devlet ü ‘ömrün mezîd olsun
6. Gicen kadr-i sa’âdet her günün ‘îd-i sa’îd olsun
V
1. Eyâ şâhenşeh-i sâhib-kırân sultân-i heft-iklîm
2. Ser-i ikbâlüne şâyeste ancak efser ü dîhîm
3. İdüp şehler nihâde âstânunda seri teslîm
4. Sezâ bu nev’a tebrîk itse ‘îdün eyleyüp ta’zîm
5. Olup ‘îdün mübârek devlet ü ‘ömrün mezîd olsun
6. Gicen kadr-i sa’âdet her günün ‘îd-i sa’îd olsun
VI
1. Tulû’-i mâh-tâb-i devletün halkı idüp mesrûr
2. Menârât ü cevâmi’ gibi eyler şevk ile pür-nûr
3. Safâdan fark olunmaz rûz-i rûşenle şeb-i deycûr
4. Hemîşe kişver-i ikbâlüni Hak eylesün ma’mûr
5. Olup ‘îdün mübârek devlet ü ‘ömrün mezîd olsun
6. Gicen kadr-i sa’âdet her günün ‘îd-i sa’îd olsun
VII
1. Kederden sâf olup âyîne-i tab’-i münevverle
2. Görilsün rûy-i behcet dâ’imâ hüsn-i mükerrerle
3. ‘Arûs-i bahtun olsun cilve-güster zîb ü zîverle
4. Resîde olasın ‘ömr-i tabî’îye safâlarla
5. Olup ‘îdün mübârek devlet ü ‘ömrün mezîd olsun
6. Gicen kadr-i sa’âdet her günün ‘îd-i sa’îd olsun
VIII
1. Vücûdunla şeref-yâb ola her dem mesned-i ‘âlî
2. E’âlî olmasun dâmânuna yüz sürmedenhâlî
3. Hilâlâsâ müşârün bi'l-benân kıl ‘abd-i rû-mâli
4. Açılsun dergehünde kullarunun bâb-i âmâli
5. Olup ‘îdün mübârek devlet ü ‘ömrün mezîd olsun
6. Gicen kadr-i sa’âdet her günün ‘îd-i sa’îd olsun
IX
1. Bi-hamdi'llâh zamânunda cihânun halkı râhatda
2. Degül te’sîr-i yümn-i himmetünle kimse mihnetde
3. Kemâl-i pîr idüp Hak tahtgâh-i dîn ü devletde
4. İde vaktün güzer şeh-zâdegânunla meserretde
5. Olup ‘îdün mübârek devlet ü ‘ömrün mezîd olsun
6. Gicen kadr-i sa’âdet her günün ‘îd-i sa’îd olsun
X
1. Olup Sâmî kulun tebrîk-i ‘îd ile senâ-hânun
2. Olur virdi du’â-yi imtidâd-i şevket ü şânun
3. İder ferş atlas-i gerdûnı bûs itdükçe dâmânun
4. Bülend itdi ‘ubûdiyyetle kadrin fart-i ihsânun
5. Olup ‘îdün mübârek devlet ü ‘ömrün mezîd olsun
6. Gicen kadr-i sa’âdet her günün ‘îd-i sa’îd olsun ARPAEMÎNİ-ZÂDE MUSTAFA SÂMÎ (Fatma Sabiha KUTLAR OĞUZ )
(Fatma Sabiha KUTLAR OĞUZ, ARPAEMÎNİ-ZÂDE MUSTAFA SÂMÎ DİVANI https://ekitap.kulturturizm.gov.tr/Eklenti/10592,arpaeminizade-samipdf.pdf?0
HAFİF MÜSEDDES
Der-Bahr-ı Hafîf Müseddes ‘Arûz u Darb-ı Mahbûn u Maksûr Taktî’-eş
Fe’ilâtün Mefâ’ilün Fe’ilât
· · − − / · − · − / · · −
Der-Kâfiye-i Müreddef Be Elif Hemze Revî
1 Dil idem dirse ‘aşkuñı ihfâ’
İdemez eşk ider anı ifşâ’
Ne safâ-yıdı hazz-ı cân-ıdı âh
Baña bir bûse eyleseñ i’tâ’
Beni öldürdi firkatüñ nola âh
Beni vasluñla eyleseñ ihyâ’
Yâr ki;agyâra ide göz göre meyl
‘Âşıka oldurur yavuz îzâ’
Ne hoş imiş bu Nazmî gör seni medh
Anuñ ile güzel sözin isgâ’
Yrd. Doç. Dr. Sibel ÜST, EDİRNELİ NAZMÎ DÎVÂNI (İNCELEME-METİN) T. C. KÜLTÜR VE TURİZM BAKANLIĞI, 2012www.kulturturizm.go Edirneli Nazmi ve Türkî-i Basit ( 16. yy )
Müzdeviç Müsəddəs
Dün gördüm ol nigari-tərəbnakü ərcimənd,
Kafur əliylə dəstələmiş ənbərin kəmənd,
Baxdım şikənci-türrəsinə zarü müstəmənd,
Bir şəxsi-natəvan oturur gərdənində bənd,
- Kimdir bu miskin, ol nə rəsəndir? - dedim, dedi:
- Zülfim kəməndi tutsaği canındürür sənin.
Çəkmiş cəmalə fərrü dəmü izzü cahını,
Ənbərlə doldurub, başa əymiş külahını,
Əbrin yüzündən aldı və ərz etdi mahını,
Gördüm yüzündə daneyi-xali-siyahını,
- Şol müşk lalə üzrə nədəndir? - dedim, dedi:
- Canında əksi-daği-nihanındürür sənin.
Ləlü göhər dişiylə yapışmış dodağinə,
Müşki-Xütən həvəsdən ulaşmış yanağinə,
Dürri-Nəcəf həvadən asılmış qulağinə,
Çox danə-danə nəsnə tökülmüş ayağinə,
- Hey-hey, bu nə əqiqi-Yəməndir? - dedim, dedi:
- Gözdən axan cigərdəki qanındürür sənin.
Gəşt ilə çıxdı gülşənə ol sərvi-gül-üzar,
Əlvanı meyvə daməninə tökdü şaxsar.
Mən gördüm anda püstəvü badamü sibü nar,
Bir mürğ oxurdu arizi bağında zar-zar,
- Ol mürğ nə mürğ, bu nə çəməndir? - dedim, dedi:
- Baği-çəməndə mürği-rəvanındürür sənin.
Göz gördügüncə könlüm olur hüsnü maili,
Eylər dəli bu şivə ilə neçə aqili,
Sehr eyləmiş yüzündə yenə çahi-Babili,
Bənd etmiş anda bir neçə sahibnəzər dili,
- Çin söylə, bu nə çahi-zəqəndir? - dedim, dedi:
- Ey çox xəlalı, kəndü məkanındürür sənin.
Yaşım yürüdü su kimi ol sərv suyinə,
Göz baxa qaldı zülfü xətü ruyü muyinə,
Piranəsər könül axub ol qəddi-cuyinə,
Aldandı tifltək dil anın rəngi-ruyinə,
- Bu nə xöcəstə sərvi-səməndir? - dedim, dedi:
- Bəxti-səidü ömri-cəvanındürür sənin.
Nərgis oyandı, bu çəmən damənü caməxab1
Gül çıxdı, pirəhən yaxasından açub niqab,
Təb düşdü canə, cümleyi-afaqi tutdu tab,
Ol dəm ki, doğdu qibleyi-məşriqdən afitab,
- Bir zərrə gördüm anda, dəhəndir! - dedim, dedi:
- Bu söz yəqin, Həbibi, gümanındürür sənin.
Əzizağa Məmmədov, HƏBİBİ ŞEİRLƏR, Milli Kitabxana, "ŞƏRQ-QƏRB" BAKI-2006
Bu kitab "Həbibi. Şeirlər" (Bakı, Yazıçı 1980) nəşri əsasında təkrar nəşrə hazırlanmış
İLGİLİ LİNKLER VE KONULARIMIZ
0
0
Yorum Yapmak için Kayıt Olun veya Giriş Yapın