Kutsal Ruh Yehova Baba Oğul Rûhu’l Kudüs Tanrı’nın Ruhu

16.12.2021

Rûhu’l- Kudüs- Kutsal Ruh Nedir Yehova - Baba Oğul ve Tanrı’nın Ruhu

Osmanlıca yazılışı Rûhu’l- kudüs: القدس روح

Osmanlıca yazılışı : rûh روح

Osmanlıca yazılışı: Kudüs : القدس

Rûhu’l- kudüs terkibi Arapça kökenli olan ve “ can, nefes, canlılık. Canlılarda hayatı sağlayan unsur” Öz, hülâsa, en mühim nokta”[1] anlamlarına gelen rûh روح sözcüğü ile “yüce olmak, temiz olmak, kutsal olmak” manasına gelen kudüs sözcüğü ile kurulmuştur.Rûhu’l- kudüs, terkibi Hristiyanlık, Yahudilik ve Müslümanlıkta da anlam olarak kullanılır Ancak Hristiyanlar, Yahudiler ve Müslümanlar Rûhu’l- kudüs kavramını bir birlerinden biraz farklı anlamışlardır.

Hristiyanlara göre rûhu’l- kudüs, kutsal ruh ve Tanrı’nın kendisi anlamındadır. Ama onların anladığı Tanrı’nın kendiliği Baba ve Oğul ile birlikte Tanrı'nın ruhu olmaktadır. “Tanrı'nın bir yansıması ya da Tanrı'nın bir tezahürüdür. Kutsal Ruh, Tanrı'nın kendi varlığını insanda hissettirmesidir. Hristiyanlığa göre insanın kendi içinde hissettiği iman gücü, inanç ve Tanrı'yla konuşma vb. duygular Kutsal Ruh'un tezahürleridir”.[2] Bu inanç biçimi Hristiyanları da ruh göçü, hülul ve tenasüh anlayışına doğru götürür. ( bkz Ruh Nedir Ruhun Varlığı Hülul Tenasüh Devr ve Ruh Göçü)

Yahudiler ise "Kutsal Rúh" kavramını Yehova’nın Rúhu , peygamberliğin ve hikmetin iláhí yönü, Alllah'ın iláhí kudretinin, sıfatlarının, fiillerinin yarattığı varlıklardaki yansıması olarak anlamışlardır.

Bazı din âlimleri ve Hristiyanlar Kur'an'da ve hadislerde de geçen Ruh-ül Kudüs ifadesinin Kutsal Ruhu kast ettiği iddiası içinde olmuşlardır. Ancak Kur'an'ın modern çevirileri Ruh-ül Kudüs’ü Cebrail anlamında kullanılır.[3] Ruh-ül Kudüs tabiri Kuran’ı kerimde Er-rûhu’l-emîn’in, Cebrail veya Cibril’in eş anlamlısı olarak kullanılmıştır. Bilindiği gibi Cebrail ilâhî vahyi peygamberlere ulaştırmakla görevlendirilen ve dört büyük melekten biridir.

“Rûhu’l-kudüs tabiri Kur’ân-ı Kerîm’de üçü Hz. Îsâ (el-Bakara 2/87, 253; el-Mâide 5/110), biri Kur’an’la (en-Nahl 16/102) ilgili olan dört âyette geçmekte, dördünde de Cebrâil kastedilmektedir. Nahl sûresinde (16/102) ilâhî vahyin Rûhulkudüs vasıtasıyla indirildiği bildirilmektedir”.[4]

Ancak Hristiyanların anladığı Rûhu’l-kudüs tabirinin kast ettiği Tanrının ruhunun yani Kutsal Ruh’un insan bedenlerine girebildiği inancı İslamdaki Hurufi, Melami ve Batını tarikatlarda benzer bir şekilde karşımıza çıkmaktadır.

Hulül anlayışı olarak izah edebileceğimiz bu inancın İslam tasavvufundaki tarifi " Tanrı’nın ruhunun kulun bedenine girmesi suretiyle kulun Tanrılaşması şeklinde” [5]izâh edilir. Hulûl ve tenasüh inançlarına kail olanlar ruhun cesetten ayrılır ayrılmaz diğer bir bedene gireceğine inanılır[6]

Kısaca Müslümanlık anlayışında Ruhu-l kudüs’ün kavramca karşılığı Cebrail’dir. Cebrail, kerrubiyyûn da denilen dört büyük melekten biridir . Dört büyük melek ise Cebrail Cibril ( Şiirimizde Cebrail ) , Mikâil , İsrafil (Sahibu'l-karn Sûr'un Sahibi ) ,Azrail ’dir. İslami inanca göre Kerrûbiyyûn melekleri arşın çevresinde bulunan ve arşı taşıdıklarına inanılan meleklerdir. Bu melekler sürekli kıyam da duran, dört bir yana hayat üfleyen ( Mikail) , gönüllere ilâhî bilgileri aktaran ( Cebrail) , canlıların ruhunu almakla görevlendirilen Azrail ve Kıyamet için Sûr'a üfüreceği günü bekleyen İsrafil (Sahibu'l-karn Sûr'un Sahibi ) meleklerdir. Bu meleklere Hz Âdem’e secde etmeleri için emir verilmemiştir. [7]