Pertev Naili Boratav Kimdir Hayatı Hizmetleri

11.02.2016

 

Pertev Naili Boratav

 

 Doğum 2 Eylül 1907 Darıdere, Ölüm16 Mart 1998 (90 yaşında)

Paris, Fransa, Türkiye'de halkbilimciliğin kurucusu, Folklor araştırmacısı, Akademisyen

 

Asıl adı Mustafa Pertev’dir.  2 Eylül 1907, bugün için Bulgaristan’ın devlet sınırları içinde kalan  Zlatograd- Gümülcine ‘de  dünyaya geldi.   Babası hayatının sonlarına doğru, Bolu sancağının, Mudurnu kazasının kaymakamı Naili Bey’dir. [1]Çocukluğu, kaymakam olan babasının görevli olarak bulunduğu Arapsun (bugünkü Gülşehir), Develi ve Mudurnu'da geçti.

 

İlkokulu babasının kaymakam olarak görev yaptığı Mudurnu İlkokulu’nda okudu. Babasının  Mudurnu Kaymakamlığı görevinden sonra İlkokulu bitirince, dayısının teşvikiyle Kum kapı’daki Fransız okuluna gitti.” Papazların olduğu bu okulda beş sene okudu.” Kumkapı Fransız Koleji’nden mezun olduktan sonra  [2] gittiği İstanbul Erkek Lisesi'ni 1926'da bitirdi. [3] Bu yıllarda Liseden hocası olan Hilmi Ziya Ülken’in yönlendirmeleri ile Halk Bilimine ve Halk Bilimi derlemeciliğine yöneldi. İlk derlemelerini de babasının Kaymakam olarak görev yaptığı Mudurnu da yapmıştı. İstanbul Erkek Lisesinde öğrenim yaparken babası Bolu’da kalıyor ve tatil günlerinde Bolu’ya gidiyor, hocası Hilmi Ziya Ülken’in ödev verdiği derlemeleri yapıyordu.  Liseden sonra devam ettiği  İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü'nden 1936 yılında Fakültesi'ni "  Köroğlu Destanı  " adlı teziyle bitirdi. Fakültede okurken hem de Yüksek Öğretmen Okulu'nu bitirmişti. [4] Bu tezinde sadece destanı incelememiş destanın anlatıldığı zaman ve toplumsal dönem hakkında da analizler yapmaya çalışmıştı.  Bu inceleme metodu zamanına göre bir yenilik taşıyordu. Ayrıca bu metot  sonraki incelemeler için de olumlu bir örnek teşkil etmiş oluyordu.

 

Fakülte  ve Akademisyenlik Yılları

 

Fakülteyi bitirdikten sonra Türkiyat Enstitüsünde  Fuat Köprülü’nün  gözetiminde iki yıl asistanlık yaptı.  1931-1932 .[5] ilk yapıtı olan Köroğlu Destanı (1931) adlı çalışmasından sonra Türk halk hikâyeleri ve saz şairlerine ait metinler ve tetkikler yapmaya başlamıştı.  1931 yılında tıp doktoru Reşit Galip'in  "Orta Asya'da iç deniz olduğu ve bunun sonradan kuruduğu"na ilişkin tebliğini eleştirince birçok  tepkiler alıp bir çok düşman kazanmıştı. Hocası  Fuad Köprülü ’nün tavsiyesine uyarak fakültedeki görevini bırakıp Anadolu da öğretmenliğe başladı. Bu tartışmalar üzerine değeri tarihçimiz Zeki Velidi Togan’da   oldukça içerleyip ülkeyi terk etmişti.

 

Konya Lisesi ve Erkek Öğretmen Okulu'nda Türkçe ve edebiyat öğretmenliği yaptı. Bu yıllarda Sabahattin Ali’de Konya’daydı ve yavaş yavaş sosyalist düşüncelere de yönelmeye başlamıştı.  1932-36) 1935'te Hayrünisa Hanım'la evlendi. Bir sene Beyşehir ve Halıcıoğlu'nda bir arada Kars ve Sarıkamış’ta askerlik görevlerinde bulundu. Kars’ta askerlik görevinde  iken  Âşıklık geleneği üzerinde çalışmalar da yapıyordu. Bu yıllarda Âşık Müdami ile de tanıştı. Posoflu  Posoflu Aşık Müdami ’nin Ali Şir Hikayesini dinledi ve derledi. [6] Kars ve Erzurum’daki Halk hikâyeleri üzerinde derlemeler yaptı.

 

Daha sonra kazandığı  bir Devlet bursuyla Almanya’ya gönderildi. Ön Asya dilleri öğrenimi için bulunduğu Almanya'da eşiyle birlikte bir Yahudi'nin evinde kalmış, Nazi hayranları ile tartışmalara girmiş, komünizm propagandası yaptığı suçlaması ile şikâyet de edilmişti [7] Almanya’da karşısına çıkan bu itham daha sonraki yıllarda  güçlenerek  karşısına çıkacaktı. Berlin'de folklor konusunda incelemeler yaptı. Almanya’dan döndükten sonra  (1937) Mekteb-i Mülkiyede kütüphane memuru olarak göreve başladı. https://edebiyatvesanatakademisi.com/oyku-tiyatro-deneme-yazarlarimiz/ilhan-basgoz-hayati-ve-eserleri/1862

 

1939 da Folklor ve Edebiyat adlı çalışmasını tamamladı. 1940 ‘lı yıllarda Behice Boran’ın Yurt ve Dünya dergisini yönetmeye başlamıştı. 1941'de Halk Hikâyeleri ve Halk Hikâyeciliği teziyle doçent olarak AÜ DTCF deki görevine  bıraktığı yerden başladı.  AÜ DTCF de  Türki­ye’de halk­bi­li­mi­nin ba­ğımsız bir bi­lim da­lı  ola­rak ka­bul edil­me­si­ni sağ­layarak Halk Bilimi Kürsüsünü kurdu. “Halk Edebi­ya­tı Ders­le­ri” (1.Ki­tap)  ad­lı ki­ta­bını bu yıllarda hazırladı. 1942 .

 

Bu yıllardaki çalışmalarını, makale ve yazılarını  Ülkü (1938), insan (1939), Yurt ve Dünya (1941-43), Dil ve Tarih Coğrafya Fakültesi (1943-44) dergi­lerinde yayımladı. Behice Boran'ın “Yurt” ve “Dünya” dergisini yönetirken  (1941-44.42 sayı)  21. sayıdan sonra bu derginin  imtiyaz sahibi olarak da gözükmeye başlamıştı.

 

1945'te Hasanoğlan Yüksek Köy Enstitüsü'nde Sabahattin Eyuboğlu ile birlikte öğretmenlere folklor derlemelerinin yol ve yöntemlerini öğretti. Bu çalışmaları sayesinde pek çok derlemenin yapılmasına ve derlemeci yetişmesine ön ayak olmuştu. Asistanı  İlhan Başgöz’ün ifadesi ile “  Bi­lim­sel ob­jek­tiflik­ten ve sağ­lam mal­ze­me­ye da­yan­ma ku­ra­lın­dan ödün ver­me­ye­rek Tür­ki­ye’de halk­bi­li­mi­nin sos­yal bi­lim­ler için­de sayg›n bir yer ka­zan­ma­sını sağladı.” [8]1946 da Halk hikâyelerine kaynaklık teşkil edecek olan” Halk Hikâyeleri ve Halk Hikâyeciliği” adlı çalışmasını yayımladı.

 

Ankara Dil Tarih Coğrafya Fakültesi dekanı Prof. Dr. Enver Ziya Karal, Milli Eğitim Bakanlığı'na bir rapor yazarak  “Doçent Behice Boran, Doçent Pertev Naili Boratav ve Doçent Niyazi Berkes'in "İstanbul'da yayınlanan ve siyasi görüşü ilmi düşünceyle uzlaşma kabul etmeyen yazı vaadi verdiklerini “ bildirdi.  Bu şikâyet sonrasında başlayan soruşturmalar sonrasında başkanı olduğu Halk Edebiyatı Kürsüsü CHP iktidarınca Kominiz im’i yaydığı, gizli Komünist partilere üye olduğu gerekçesiyle  görevinden atıldı. Ziya Karamuk, Mecdut Mansuroğlu, Şükrü Güllüoğlu ve Nihal Atsız şikâyetçi ve onlara rakip  pozisyonlardaydı. Yüksek Öğrenim Genel Müdürü N. Halil Onan’da söz konusu kişilerin  görevlerinde kalmalarının sakıncalı olduğunu bildiren bir rapor sunmuştu. [9] Pertev Naili Boratav’ın  gizli örgütler ve komünist faaliyetler içinde olması nedeni ile    Fakültenin Folklor kürsüsü kapatıldı. [10]Nitekim asistanı İlhan Başğöz’de takip edilecek en sonunda İlhan Başgöz’ de yurttan kaçarak Amerika’da Indiana Üniversitesinde çalışmak zorunda kalacaktı. [11]

 

Danıştay kararı ile görevlerine dönseler de iki yı süren olaylardan  sonra 1948'de profesörlüğe yükseldi. Soruşturmalar  ve olaylar iki yıl sürdü. 1950'de soruşturmalardan aklanmasına rağmen  sonunda  Halk Bilim Kürsüsü de solculuk ve komünist faaliyetlere alet olduğu gerekçesi ile kapatıldı. Aralarında Behice Boran, Azra Erhat , Asistanı İlhan Başgöz,  Adnan Cemgil, Niyazi Berkes,  gibi akademisyenlerinde bulunduğu  32 kişi AÜ DTCF deki görevlerinden atıldı. Halk Bilimi kürsüsü de kapatıldı. 15 Aralık 1945’te DTCF kadrosunda Kominizm ile irtibatlı oldukları düşünülen öğretim üyeleri aktif eğitimdeki görevlerinden alınıp,  bakanlık emrine verilmişlerdi.  Söz konusu akademisyenler ile Boratav’da konuyu Danıştay’a taşımışlar; Danıştay ise, 26 Mart 1946 günü oy birliği ile tasfiye kararını vermişti.[12]

 

Yurtdışındaki  Yılları

Bortav ve arkadaşları mahkeme kararı ile işlerine geri dönünce Milliyetçi öğrenciler Boratav ve Behice Boran’ın okullarına girmemeleri için eylem yapmaya başlamışlar bunun sonuncunda bu olaylar Türkiye’deki öğrenci olaylarının başlamasına neden olmuştu. Üç yıl süren bu gelişmeler sonrasında Bortav açığa alındı ve işsiz kaldı.  Bir süre işsiz kalan Pertev Naili Boratav, kısa bir sü­re Ame­ri­ka Bir­leşik Dev­let­le­ri’nin Stanford Üniversitesi’­ nde Hoover Kütüphanesi’nin Türkiye Bö­lü­mü’nün kuruluşunu  yönetti. Asistanı İlhan Başgöz ‘de Indiana Üniversitesinde işe başlamıştı.  Daha sonra 1952'de bir Fransız meslektaşının çağrısı üzerine Fransa'ya gitti. Fran­sa’da CNRS  “Centre National de la Recherche Scientifique” de  ölene kadar çalıştı. Bu kuruluşta çalışırken ilaveten ve çeşitli kuruluşlarda çeşitli çalışmalarda bulundu. Türk folkloru ve halk edebiyatı konusundaki çalışmalarını Fransa'da  olmasına rağmen devam ettirdi. W. Eberhard ve  Louis Bazin'le birlikte yaptığı çalışmalarını  Fransızca, Macarca ve Almanca olarak yayımladı. Kırgız destanı  Er-Töştük'ü (1965) ve Türkmen şairi Mahtumkulu Firaki' nin şiirlerini Fransızcaya çevirdi.

 

1972'nin sonuna kadar Centre National de la Recherche Scientifique'te Paris'te (CNRS) araştırma uzmanı, 1976'ya kadar da École Pratique des Hautes Etudes’te Türk halk edebiyatı ve Osmanlı arşiv ve belgesi üstüne seminer yöneticiliği yaptı.   Bu dönemde Türk Halk Ede­bi­yatı üzerinde çalışmalarını devam ettirdi.   Türk halk edebiyatı uzmanı olarak birçok uluslararası kongre ve konferansa katıldı.

 

Paris'te CNRS (Centre National de la Recherche Scientifique)'de çalıştı.  Paris’te iken te­ker­le­me tü­rü­nü ko­nu alan ve dün­ya halk­bi­li­mi klâ­sik­le­ri ara­sın­da ka­bul edi­len “Le ‘Te­ker­le­me “ başlıklı çalışmasını 1963 yılın­da Pa­ris’te ya­yım­ladı.  Günümüzde dahi alanında en önemli kaynaklardan biri olan ilk bas­kısı  1969 yılında ya­p›­lan 100 So­ru­da Türk Halk Ede­bi­ya­tı adı eserini de Paris’te yayımladı.1998'de Paris'te öldü.

Hizmetleri

Boratav halk edebiyatı ürünlerini sözlü gelenekten ve diğer kaynaklardan derledi. Folklorik ortaya çıkışlarını, varyantlarını değişimlerini, yayılım alanlarını, sözlü hal edebiyatı ürünlerinin uğradıkları değişimleri,  sözlü gelenek ürünlerinin tasniflerini tertiplerini, tanımlarını, yapısal özelliklerini, motif, epizot ve  bölümlerini,  vb değerlendirdi. Boratav, sözlü halk edebiyatını: 1) destanlarla hikâyeler; 2) ma­sallar, fıkralar, zincirlemeli masallar, efsaneler; 3) atasözleri, bilmeceler; 4) halk şiiri; 5) halk tiyatrosu, dramatik temsil görünüşüyle meddah sanatı, karagöz, kukla… Türlerine ayrılarak incelenmeli, âşıkların geliştirdiği des­tan, güzelleme, taşlama, koçaklama, ağıt, muamma gibi türlere ve bölümlere ayırdı.  (Türk Dili, Aralık 1968).  Çalışmalarını da bu tasniflere göre yaptı.

 

Türk halk edebiyatı araştırmalarının  öncüsü, tertipleyicisi ve  temel kaynağı olan Pertev Naili Boratav Pertev Naili Boratav,. Anadolu halk kültürü araştırmalarına, âşık geleneğine, Anadolu masalları, çocuk oyunları, Halk hikâyeleri, halk tiyatroları, türküler ve halk ozanları üzerinde yoğunlaştı.  2000 masal, 40 halk hikâyesi, 1000 kadar çocuk oyunları [13], türküler, tiyatrolar, şarkılar, fıkralar, şiirlerden meydana gelen zengin bir arşiv kurdu. Tür­ki­ye’de­ki ço­cuk oyunlarının, Türk Halk Hikâyelerinin,  Türk Halk Masallarının, masal ve oyun te­ker­le­me­le­rinin tespit,  tahlil, tasnif edilmesinde  bü­yük kat­kıları oldu.

 

 “Pertev Naili Boratav öm­rü­nü Türk kül­tü­rü­nün söz­lü bi­ri­ki­mi­ni derle­me, in­ce­le­me, yo­rum­la­ma, de­ğer­lendir­me ve ta­nıtımına ada­mış çok de­ğer­li bir ilim ada­mıydı.” Halk bilimi dalında “Prof. Dr. Per­tev Na­ili Bo­ra­tav’a mü­ra­ca­at et­meden yapılabilecek araş­tır­ma pek az­dır .” [14]

91 yıllık yaşamında 20’ye yakın kitap ve birçok bilimsel yazı yayımladı. Siyasi kimliği nedeni ile Fakültedeki görevine son verildiği halde bilimsel çalımlarından kopmadı.  Buna rağmen   ülke kültürüne çok önemli bir Halk Edebiyatı Arşivi  kazandırdı. Anadolu’da çok sayıda masal, halk hikâyesi, çocuk oyunları, türkü, halk tiyatrosu, fıkra, halk şairi derlemelerinde bulundu. Yurt dışında yaşadığı halde arşivini ülkeye  taşıdı. TTK ‘ya bağışladığı arşivi  araştırmacıların hizmetine açıldı. 1998[15]

 

Önemli ödülleri             

  • 1972'de Fransa'da Bilimsel Araştırmalar Ulusal Merkezi'nin ödülü
  • TC Kültür ve Turizm Bakanlığı Kültür ve Sanat Büyük Ödülü (1993)
  • Sedat Simavi Vakfı Ödülü (Folklor ve Edebiyat adlı kitabıyla l983);
  • Truva Folklor Araştırmaları Derneği Halkbilim Ödülü (l998).

Eserleri

  • Köroğlu Destanı, 1931, 2003
  • Folklor ve Edebiyat I, 1939, 1991
  • Bey Böyrek Hikayesine Ait Metinler, 1939
  • Halk Edebiyatı Dersleri, 1943, 2000
  • İzahlı Halk Şiiri antolojisi, 1946, 2000
  • Folklor ve Edebiyat II, 1954, 1991
  • Halk Hikayeleri ve Halk Hikayeciliği,1946, 2002
  • Wolfram Eberhard'la birlikte Türk Halk Masalları Tipleri 1953
  • Typen Türkischer Volsmarchen, 1953
  • Türk Masalları ( 22 Masal) Contes Turcs Paris, 1955
  • Anadolu Türküleri  ( Fuat Özdemir’e birlikte).
  • Anadolu Destanları (Fuat Özdemir’e birlikte).
  • Literature Populaire Turc, Unesco, 1965 
  • Philologicae Turcicae Fundamente, Unesco, 1965
  • Zaman Zaman İçinde, 1958, 1992
  • Le Tekerleme, 1963, 2000
  • Az Gittik , Uz Gittik, 1969, 1992
  • 100 Soruda Türk Halk Edebiyatı (1969),
  • 100 Soruda Türk Folkloru (1973).

ÖNEMLİ TÜRKOLOGLAR VE LİNKLERİ


KAYNAKÇA 

  • [1] Metin Turan, Pertev Naili Boratav'a Armağan, Kültür Bakanlığı Yayınları, 1998
  • [2] Hasan Latif SARIYÜCE, “Pertev Naili Boratav “Türk Çocuk ve Gençlik Edebiyatı Ansiklopedisi, Nar yayınları, 2012, C. 2
  • [3] Resimli ve Metin Örnekli Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür Adamları Ansiklopedisi (2006, gen. 2. bas. 2007)
  • [4] Metin Turan, Pertev Naili Boratav'a Armağan, Kültür Bakanlığı Yayınları, 1998
  • [5] ESİN ALÇIOĞLU, “TÜRK HALK EDEBİYATININ VE HALK BİLİMİNİN KOCA ÇINARI PERTEV NAİLİ BORATAV”, AKADEMİK BAKIŞ DERGİSİ Sayı: 32 Eylül – Ekim 2012
  • [6] https://edebiyatvesanatakademisi.com/asik-edebiyati-asiklar/posoflu-asik-mudami-hayati/242
  • [7] https://line.do/tr/unutulan-bilim-insanimiz-pertev-naili-boratav/eut/vertical
  • [8] BAŞ­GÖZ,İl­han: “Per­tev Hoca İçin”, Folk­lor ve Edebiyat, 2, Şubat 1995: 101- 103.
  • [9] Mete Çetik, Üniversitede Cadı Kazanı: 1948 DTCF Tasfiyesi ve P. N. Boratav'ın Müdafaası
  • [10] https://tr.wikipedia.org/wiki/DTCF_Olaylar%C4%B1
  • [11] https://edebiyatvesanatakademisi.com/oyku-tiyatro-deneme-yazarlarimiz/ilhan-basgoz-hayati-ve-eserleri/1862
  • [12]  Resimli ve Metin Örnekli Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür Adamları Ansiklopedisi (2006, gen. 2. bas. 2007)
  • [13] Yrd. Doç. Dr. Nebi ÖZDEMİR, “ÇOCUK OYUNU ARAŞTIRMALARINDA Prof. Dr. Pertev Naili  Boratav’IN YERİ”, https://www.millifolklor.com/tr/sayfalar/38/38.pdf
  • [14] Prof. Dr. Umay GÜNAY,” Prof. Dr. Pertev Naili Boratav’I Kaybettik” https://www.millifolklor.com/tr/sayfalar/38/38.pdf
  • [15] Acaroğlu, Mehmet Türker, Prof. Dr. Pertev Naili Boratav Kaynakçası (1931-1998) (1998-2000).

 

Yorum Yapmak için Kayıt Olun veya Giriş Yapın

Yorumlar