15.03.2015
Hayâlî Bey ve Seçilmiş Şiirleri
Hayâlî Bey Hayatı ve Edebi Kişiliği
ŞİİRLERİNDEN SEÇMELER
Gazel- HAYÂLÎ BEY
Cihân-ârâ cihân içindedür arayı bilmezler
O mâhîler ki deryâ içredür deryâyı bilmezler
Harâbat ehline dûzah azâbın anma ey zâhid
Ki bunlar ibn-i vakt oldu gam-ı ferdâyı bilmezler
Şafak-gûn kan içinde dâgını seyr etse âşıklar
Güneşde zerre görmezler felekde ayı bilmezler
Hamîde kadlerine rişte-i eşki takub bunlar
Atarlar tîr-i maksûdu nedendür yayı bilmezler
Hayalî fakr şâlına çekenler cism-i uryânı
Anunla fahr ederler atlas ü dîbâyı bilmezler
Gazel- HAYÂLÎ BEY
Ol gün kanı ki gün gibi sûzân idüm sana
Olsan revâne sâye-i bî-cân idüm sana
Esrâr-ı kâ`inâta azel cüradân iken
Ben hânkaah-ı aşkda hayrân idüm sana
Ne gülde reng ü bû var idi ne sabâda fer
Ben gülşenünde bülbül-i nâlân idüm sana
Sen nâz ederdün ehI-i niyâza Medîne-vâr
Ben Ka’be gibi çâk-i girîbân idim sana
Şâhum Hayâlîyem ki cihân lâ-mekân iken
Ben bir mekân-ı hâsda mihmân idüm sana
Gazel- HAYÂLÎ BEY
Yâr ile hem-halvet ol cisminde cânın duymasın
Hâlet-i aşkı hikâyet kıl zebânın duymasın
Ger dile bir nâvek ursa ol kemân-ebrû sakın
Zahm-ı tîrin görmesin bağrında kanın duymasın
Kâkülünde nice yıl dil mürgü kılsın nâleler
Ârızında turra-i anber-feşânın duymasın
Hâkte olsun Hayâlî sayenin hem-sâyesî
Bile seyrân eylesin serv-i revânın duymasın
Gazel-
Hatt-ı miskînüñ lebüñde anber-i sârâ satar
Ruhlaruñ mihr ü mahabbet benlerüñ sevdâ satar
Îdgehde sen dükkân açduñ sulu şeftâlüye
Nâr-ı hasretle yanup ‘âşıklauñ eyvâ (ayva) satar
Dilde peykânuñdan ayrılmaz hayâlı hâlinüñ
Gûyiyâ tıfl-ı Habeşdür Kâ’bede hurmâ satar
Çarh-ı gerdûn mâh-ı nev na’liyle oldı müşterî
Leblerüñ bazâr-ı hüsn içre görüp helva satar
Rindlerüñ vardur harabat içre bir sagar meye
Taht-ı Cemşîdi girev kor efser-i Dârâ satar
Gûşe-i bî-tûşe-i fakr içre kemter gedâ
Vakt olur kim pâdişâhı dehre istingâ satar
Yûsuf-ı Mısr-ı belâgatdür Hayâli dostum
Anuñ içün kendüyi kıymetle bî-pervâ satar
(fâ î la tün/ fâ î la tün/ fâ î la tün/ fâ î lün)
Gazel- HAYALİ BEY
Aşk bir şem'i ilâhidir benem pervânesi
Şevk bir zencirdir gönlüm anun dîvânesi
Kanda bilsin şâh-ı aşkın dergehi âdâbını
Kûh-ken bir dâğ eri Mecnûn yaban dîvânesi
Kell-i uşşâk satılamaz kesâdı var kati
İşlemez oldu mahabbet şehrinin ser-hânesi
Murg-ı dil dâ'im hevâ-yi aşk ser-gerdânıdır
Bülbülün gülzârı var bûmun olur vîrânesi
Sâgar-ı Cemde bu beyt-i dil-güşâ mersûm imiş
Ateş-i bâdeyle germ â germ iken kâşânesi
Rind oldur kim götürdü bezm-i kesretden ayak
Sâkî-i devrân elinden dolmadan peymânesi
Şîr ü şekker gibi alıştı Hayâlînin bugün
İltifât-ı Şâh ile bu vaz'-i dervîşânesi
Gazel- HAYÂLÎ BEY
(fa i lâ tün/ fa i lâ tün/ fa i lâ tün/ fa i lün)
Bî-vefâdır gül ol ey bülbül çemenden bir yana
Edelim şûrîdelik sen bir yana ben bir yana
Külbem içre dostum hecrinde efgân eylesem
Bir yana der nâle eyler oldu rezen bir yana
Dikse sînem zahmını cerrâhlar mecruh olup
Rişte kan ağlar bana bir yana sûzen bir yana
Kûyuna ergür bizi lûtf eyle dildârın deyu
Pâyıma eşkim düşer bir yana dâmen bir yana
Sâgar-ı zerrîn ile düşmezdi nergis pâyına
Gitmese çînî sûrâhilerle sûsen bir yana
Eşiğin taşı Hayâlînin yüzünden gitmeye
Seng-i mıknâtıs ola bir yana âhen bir yana
GAZEL
(fâ i lâ tün/ fâ i lâ tün/ fâ i lâ tün/ fâ i lün)
Bülbül-i gülzâr-ı mihnetdir dil-i gamnâkimiz
Ana gûyâ kim kafesdir sîne -i çâkimiz
Fürkat öldürse beni âhım yeliyle haşre dek
Gird-i bâd olup ser-i kûyun dolanır hâkimiz
Varmışız bir mâh-rû şevkiyle gayrı âleme
Dûd-ı âh-ı pür-şererdir encüm-i eflâkimiz
Her boyu servin düşüp ayağına yüzler sürer
Bir akar sudur bizim gûya ki kalb-i pâkimiz
Bulmayaydın ehl-i nazm içre Hayâlî imtiyâz
Dûr-bîn olmazdı böyle dîde-i idrâkimiz
Gazel-
(me fâ î lün/ me fâ î lün/ me fâ î lün/ me fâ î lün)
Cânı teslîm eylemek aşkında kârımdır benim
Zinde olmak bir nefes aşk içre ârımdır benim
Çün beni hâk etti mihrin mâh yüz sürdü bana
Çihresinde görünen mâhın gubârımdır benim
Mihr kandîlin felekte nâr-ı âhımdır yakan
Mâha kevkebler nişân eden şirârımdır benim
Yağdı aşkında melâmet taşı bin bin üstüme
Ol melâmet taşları şimdi hisârımdır benim
Ben Hayâlî baş açık bir Rûmeli abdâlıyam
Takye-i hayrette Mecnûn ihtiyârımdır benim
Gazel-
(me fâ î lün/ me fâ î lün/ me fâ î lün/ me fâ î lün)
Ciğer hûnâbesin nûş etmeği aşk içre benden sor
Hadîs-i lâ'l-i Şîrîn-zebân-ı Kûhkenden sor
Mahabbet cûyibârı kim ser-i âşık habâbıdır
Geçit vermez anun yolunu başından geçenden sor
Peleng-efken gözün havfile ol şirâne gamzenden
Ne kanlar yuttuğun âhû-yı Çîn müşg-i Hotenden sor
Hayâlin şahı gam ceyşin çekip dil mülkünü yıktı
Eğer teftîş-i zulm etsen şehâ ehl-i vatandan sor
Hayâlî tabhını şâir geçenlerden su'al eyle
Hücûm-ı şâhbâzı bir nice zâğ u zegandan sor
GAZEL
(me fâ î lün/ me fâ î lün/ me fâ î lün/ me fâ î lün)
Dilâ Mecnûn-sıfat uryân-ı aşk ol pîrehenden geç
Belâ meydânının gerçek şehîdiysen kefenden geç
Yürü her serv-i bâlâya akıtma su gibi gönlün
Fenâ gülzârının el çek gülünden gel dikenden geç
Çekilmiş dûd-i hasrettir bu bağın serv-i dilcûsu
Dökülmüş zehr-i mihnettir ruh-ı hâke çemenden geç
Gönül şehbâzını sîmurg-ı Kâfa hem-cenâh eyle
Bu alçaklara pervâz eyleyen zâğ u zegandan geç
Hayâlî câme-i zer-beft ü atlastan olup fâriğ
Libâs-ı müste'ârîden geçip belki bedenden geç
GAZEL
(fe i lâ tün/ fe i lâ tün/ fe i lâ tün/ fe i lün)
Ey gönül hâlimi derdinle diğer-gûn ettin
Göreyin odlara yan sen beni magbûn ettin
Kanda kim bezm-i cemâl etdin eyâ şâhid-i aşk
Dem-i uşşâkı ol bezme mey-i gül-gûn ettin
Ka'be-i kûyuna varmak bana farz olsa nola
Ayn-ı mâl oldu yaşım yüzümü altun ettin
Salalı gönlüme bünyâd gam ey Leylî-hırâm
Beni dîvârlara yazmalı Mecnûn ettin
Buldu bâtınla Hayâlî şeref-i âliyeyi
Ey kazâ zâhirin gerçi anun dûn ettin
GAZEL
(me fâ i lün/ me fâ i lün/ me fâ i lün/ me fâ i lün)
Elinden görmedik hiç bir belâ mı kaldı âlemde
Gamından çekmediğim bir cefâ mı kaldı âlemde
Belâ bezminde gam câmın içib mest-i harâb olmak
Benim kan olası gönlüm sana mı kaldı âlemde
Dem olmaz kim vefâsızlar cefâsın çekmezem yâ Rabb
Vefâsız dil-rübâ sevmek bana mı kaldı âlemde
Mukallîd oldu hep âlem cihân birbirine düştü
Olur olmaz safâsızda safâ mı kaldı âlemde
Hayâlî tavk-ı zülfünden perîşân-hâl olub her dem
Başımdan geçmedik hiç bir belâ mı kaldı âlemde
GAZEL - HAYÂLÎ BEY
Nedür cân kim anı sen nâzenîn cânâna virmezler
Sana âşık olanlar yoluna cânâ ne virmezler
Lebi sevdâsı gönlümde yaraşur zâhidâ yârun
Bu bir lâ’l-i musaffâdur anı her kâna virmezler
Harâbât erleri bir sengi bâlin itseler anı
Serîr-i devlet üzre mesned-i sultâna virmezler
Zelîhâsın şu kim tuğyân-ı nefsinden cüdâ kıldı
Anun Mısr-ı vücûdı Yusufın zindâna virmezler
Hayâli ışk-ı Leylâya heves kıldun velî anı
Belâ deştine her Mecnûn-ı ser-gerdâna virmezler
Gazel / Eylemeye
Dem nü var kanlu yaşum çihreme yol eylemeye
Gün mü var leşker-i gam cana nüzul eylemeye
Yok yerüm kûy-i münâcâtda havfum bu beni
Bu melâmetle hârâbat kabul eylemeye
Var mı bir kaaleb-i mahbûb-i melek-sîmâ kim
Pertev-i hüsn-i ezel ana hulûl eylemeye
Âferinler ola şol âşık-ı mihnet-keşe kim
Başına üşe gam-ı dehr melûl eylemeye
Yârdan kat'-ı recâ etme Hayâlî zinhâr
Sana bir cevr ü cefâ var mı ki ol eylemeye
DİĞER ŞİİRLERİ
Yorum Yapmak için Kayıt Olun veya Giriş Yapın
Mutlu Ateş
7 years ago
Esa Resmi Hesap
7 years ago