19.10.2018
MÂH MEH KAMER AY ( Şiirlerde Mah Ay Kamer )
Mâh: Osmanlıca yazılışı : ماه ( Mim elif he)
Yazıda "Mâh" kelimesinin kökeni, mâh ın Osmanlıca yazılışı, mah , meh, kamer ve Ay’ın sözlüklerdeki anlamı, mah ile ilgili tamlamalar terkipler, edebiyatta mâh tasavvuru, mâh ile ilgili benzetmeler, şiirlerde beyitlerde mâh, mah – Ay ile ilgi edebi hayaller, divan ve halk şiirinde Ay yüzlü imajı konuları ele alınmıştır.
Mâh kelimesi Farsça kökenlidir. Dilimize de Farsçadan girmiştir. Okunuşları ve yazılışları aynı eşşesli olan iki ayrı anlama bulunan mâh kelimeleri vardır. Bunlardan birisinin anlamı, yılın on iki ayından birisi örneğin ocak ayı, diğeri ise, Dünya’nın uydusu olan Ay anlamındadır. Buna rağmen kameri aylar Ay’ın hareketlerine göre düzenlenmiş olduğundan bir yıldaki on iki ayı netice olarak Dünya’nın uydusu olan Ay veya Kamer ile ilgilidir.
Kameri aylardan her biri anlamına gelen, takvimdeki on iki ayı gösteren veya Dünya’nın uydusu Ay ile alakalı çok sayıda, terkip ve tamlama kurulmuştur.
MAH İLE İLGİLİ TERKİP VE TAMLAMALAR
mâh-ı kamerî :arabî ayı, mâh-ı Ken'ân (Ken'an ülkesinin ayı) Yûsuf Peygamber.
MAH-I NAHŞEB ( Nahşeb Şehrindeki Efsanevi Yapay Ay ) Eba Müslim Horasani’nin komutanı da olan İbn-i Mukanna veya Hâkim İbn-i Atâ adlı bir kişinin Siyam Dağının eteğinde, Nahşeb (Nesef) şehrinde kuyu içinden doğar halde gösterdiği yapay Ay
EDEBİYATIMIZDA AY
Mâh kelimesi edebiyatımızda kameri takvimdeki on iki ay, gökteki Ay gibi gerçek anlamlarının yanında ve daha çok sevgili, sevgilinin yüzü ve sevgilinin yüz parlaklığı anlamlarındaki mecazi anlamları ile de kullanılmıştır. Bu neden le mâh ve meh edebiyatımızda parlaklığından dolayı sevgili, güzel kız veya Ay yüzlü genci ifade eden bir sözcüktür. Sevgiliyi ifade eden mâh sözcüğü üzerinde şairlerin kurduğu sayısız imgeler vardır. Mâh, kendisinden daha parlak olan sevgiliye haset eder, sevgilinin yüzünün parlaklığı yanında Mah’ın parlaklığı sönük kalır.
“Ay parlaklığından dolayı sevgilinin yüzüne benzetilmiş, Ay derken sevgili kastedilmiştir. Ayın hilal, dolunay, yarım ay halleri üzerinde de çok farklı tahayyüller kurulmuş, bu açıdan hançere, kılıça, sevgilinin kaşına benzetilmiş veya sevgilinin yüzü, güzelliği ile ilgili alakalı tasavvurlar oluşmuştur. Bu tasavvurlar divan şiirinde oluşmuş bunlardan bazıları da halk şiirimize de geçmiştir.”[1] (Ay Mah Mihr Nedir Edebiyatta Spihr Bedir Kamer )
Sevgiliyi ifade eden meh, aşığa ilham verir, ona çeşitli hayaller kurdurtur, aşık o ışığa erişmek için ateşte yanan pervaneler gibi kendini helak eder. Sevgili parlak yüzünden dolayı mağrurdur ve aşığa yüz vermez. Onun parlak yüzü eşsiz ve kusursuz yaratılmıştır. Sevgilinin mıh yüzünü kara zülüfler örtüp gölgeleyince bu durum aşığa ıstırap verir.
DİVAN ŞAİRLERİNDE MAH –AY
“Acaba bu benim gün görmedik birisi olup yıldızımda mutluluk olmadığ için midir ki, güzeller gezintiye çıktı, fakat o ay yüzlü güzel onların içinde yok.”
HALK ŞAİRLERİNDE MAH –AY
Ay yüzlü sevgili imajı sanıldığının aksine halk şiirimizde daha çok kullanılmıştır.
Astroloji İle İgili Linklerimiz
Yorum Yapmak için Kayıt Olun veya Giriş Yapın
Zeki Mert
6 years ago
Sami Sefiroğlu
6 years ago