MÂH MEH KAMER AY ( Şiirlerde Mah Ay Kamer )
Mâh: Osmanlıca yazılışı : ماه ( Mim elif he)
Yazıda "Mâh" kelimesinin kökeni, mâh ın Osmanlıca yazılışı, mah , meh, kamer ve Ay’ın sözlüklerdeki anlamı, mah ile ilgili tamlamalar terkipler, edebiyatta mâh tasavvuru, mâh ile ilgili benzetmeler, şiirlerde beyitlerde mâh, mah – Ay ile ilgi edebi hayaller, divan ve halk şiirinde Ay yüzlü imajı konuları ele alınmıştır.
Mâh kelimesi Farsça kökenlidir. Dilimize de Farsçadan girmiştir. Okunuşları ve yazılışları aynı eşşesli olan iki ayrı anlama bulunan mâh kelimeleri vardır. Bunlardan birisinin anlamı, yılın on iki ayından birisi örneğin ocak ayı, diğeri ise, Dünya’nın uydusu olan Ay anlamındadır. Buna rağmen kameri aylar Ay’ın hareketlerine göre düzenlenmiş olduğundan bir yıldaki on iki ayı netice olarak Dünya’nın uydusu olan Ay veya Kamer ile ilgilidir.
Kameri aylardan her biri anlamına gelen, takvimdeki on iki ayı gösteren veya Dünya’nın uydusu Ay ile alakalı çok sayıda, terkip ve tamlama kurulmuştur
MAH İLE İLGİLİ TERKİP VE TAMLAMALAR
mâh-ı kamerî :arabî ayı, mâh-ı Ken'ân (Ken'an ülkesinin ayı) Yûsuf Peygamber.
MAH-I NAHŞEB ( Nahşeb Şehrindeki Efsanevi Yapay Ay ) Eba Müslim Horasani’nin komutanı da olan İbn-i Mukanna veya Hâkim İbn-i Atâ adlı bir kişinin Siyam Dağının eteğinde, Nahşeb (Nesef) şehrinde kuyu içinden doğar halde gösterdiği yapay Ay
mâh-ı nev : yeni Ay. (bkz. : hilâl) ; 2) kadın adı. 3) tas. seyrü sülük yoluna giren müptedî.
mâh-ı rûye' : ramazan ayı.
mâh-ı ıyd (bayram hilâli),
mâh-ı tâbân : parlak Ay. dolunay
mâh-ı Yemânî :Hz. Muhammed (Alehisselâm)
mâh-pâre : Ay parçası
mâhlika - mehlika( Ay alınlı- Ay yüzlü )
mâh-rû : Ay yüzlü
EDEBİYATIMIZDA AY
Mâh kelimesi edebiyatımızda kameri takvimdeki on iki ay, gökteki Ay gibi gerçek anlamlarının yanında ve daha çok sevgili, sevgilinin yüzü ve sevgilinin yüz parlaklığı anlamlarındaki mecazi anlamları ile de kullanılmıştır. Bu neden le mâh ve meh edebiyatımızda parlaklığından dolayı sevgili, güzel kız veya Ay yüzlü genci ifade eden bir sözcüktür. Sevgiliyi ifade eden mâh sözcüğü üzerinde şairlerin kurduğu sayısız imgeler vardır. Mâh, kendisinden daha parlak olan sevgiliye haset eder, sevgilinin yüzünün parlaklığı yanında Mah’ın parlaklığı sönük kalır.
“Ay parlaklığından dolayı sevgilinin yüzüne benzetilmiş, Ay derken sevgili kastedilmiştir. Ayın hilal, dolunay, yarım ay halleri üzerinde de çok farklı tahayyüller kurulmuş, bu açıdan hançere, kılıça, sevgilinin kaşına benzetilmiş veya sevgilinin yüzü, güzelliği ile ilgili alakalı tasavvurlar oluşmuştur. Bu tasavvurlar divan şiirinde oluşmuş bunlardan bazıları da halk şiirimize de geçmiştir.”[1] (Ay Mah Mihr Nedir Edebiyatta Spihr Bedir Kamer )
Sevgiliyi ifade eden meh, aşığa ilham verir, ona çeşitli hayaller kurdurtur, aşık o ışığa erişmek için ateşte yanan pervaneler gibi kendini helak eder. Sevgili parlak yüzünden dolayı mağrurdur ve aşığa yüz vermez. Onun parlak yüzü eşsiz ve kusursuz yaratılmıştır. Sevgilinin mıh yüzünü kara zülüfler örtüp gölgeleyince bu durum aşığa ıstırap verir.
Mah cemale etme zülfün perde Allah aşkına
Keşfetme bana(1) yüzün her yerde Allah aşkına Deliktaşlı Ruhsati Şiirleri
DİVAN ŞAİRLERİNDE MAH –AY
Güzeller çıkdılar seyre bile ol mah-tal’at yok
Aceb gün görmedük ahsam sitâremde saâdet yok ( Zati, G641/1)
“Acaba bu benim gün görmedik birisi olup yıldızımda mutluluk olmadığ için midir ki, güzeller gezintiye çıktı, fakat o ay yüzlü güzel onların içinde yok.”
Sevdim yine bir mâhı ki devran güzelidir
Sevda-yı gam-ı aşkı gönülde ezelidir Karamanlı Nizamî
Senden ey mihr-i cihan-tab-ı sipihr-i devlet
Artırır nurunu hemvare meh-i cah u celal Şeyhülislam Bahâyı
Görince hod vücûdum mahv olur kalmaz nişân benden
Ne gördi kaçdı âyâ ol meh-i nâ-mihribân benden Şeyhülislam Yahya Şiirleri
Rü’yet o mehi dîde-i bî-dâra mı mahsûs
Rü’yâda görilmek dahı enzâra mı mahsus Enderunlu Hasan Yaver,
Mahfile çıksa kaçan ol mâh-peyker Cum‘a gün
Rû-be-rû olmaz aña hurşîd-i hâver Cum‘a gün Ravzi ( Balıkesir- Edincik- 16. Yy ) Şiirleri
Ey name sen ol mahlikadan mı gelürsün
Ey hüdhüd-i ümmid sabadan mı gelürsün Nabi Şiirleri
HALK ŞAİRLERİNDE MAH –AY
Ay yüzlü sevgili imajı sanıldığının aksine halk şiirimizde daha çok kullanılmıştır.
Hüsne mağrur olma ey yüzü mahırn
Niceler yokuştan inişten geçti
Kâr etmedi sana feryat ü ahım
Tir-i ahım Kûh-i Keşiş'ten geçti Seyrani ( Everekli ) Şiirleri
Cemali mahını Hak hub yaratmış
Bakıyor gözlerim şahane dilber
Cümle güzellere serfiraz etmiş
Bulunmaz hüsnü behâne dilber. Deliktaşlı Ruhsati Şiirleri
acep ol mah-ı tabanım beni yar etmez m'ola
Ebrusunun bir telini yadigâr etmez m'ola Deliktaşlı Ruhsati Şiirleri
Aceb kande gezer ol yüzü mahım
Anı görmiyeli çok zaman oldu
Enderundan çerağ olunca ahım
Yedi katgöklere dirahşan oldu Konyalı Aşık Şemi Şiirleri
Seher çağı mah camalın görende
Heste könlüm geldi saza Müşgünaz
Sona tek silkinib gerden çekende
Benzeyirsen guba gaza Müşgünaz Elesker ( Aşık Elesker) Şiirleri
Gözleri siyahım ey melek mahım,
Kirpik yerindedir kaş yerindedir.
Ne güzel yaratmış perver digarım,
Dudak yerindedir diş yerindedir. İlhami Demir 1932-1987.
Bugün gamlı bedir mahitap olup
Şulesini bu cihana salmamış
Mah yüzüne çekmiş siyah nikabı
Ne hikmet ki seven aşık gülmemiş Şarkışlalı Aşık Veli Şiirleri
Mah cemalin güneş midir ay mıdır
Yüzüne baktıkça bakasım gelir
Kirpiğin ok hilal kaşın yay mıdır
Alıp şu bağrıma çakasım gelir Mahmut Erdal - (
Astroloji İle İgili Linklerimiz
Burçlar Felek Kıran İnançları Divan Şiiri ve Hayata Etkileri
Mâhi Nedir Hut Balık Burcu Müşteri Yıldızı Gav-ı Zemin Behmut
Sahib-i kıran Burçlar Kırân-ı sa’deyn Kıran’ı Nahseyn Tahayyülleri ve Astral İzahları
SA'D NAHS KIRAN NEDİR ŞİİRLERDE UĞURLU UĞURSUZ YILDIZ VE BURÇLAR
Sahib-i kıran Burçlar Kırân-ı sa’deyn Kıran’ı Nahseyn Tahayyülleri ve Astral İzahları