A. Daudet Corneılle Ustanın Sırrı Hikayesi Hakkında ve Özeti

Değirmenimden Mektuplar özgün Fransızca adı ile Les Lettres De Mon Moulin, Dünya Edebiyatının en önemli öykü yazarlarından Fransız asıllı yazar Alponse Dudet tarafından yazılmış olan öykü kitabının adıdır. Cornılle Usta’nın Sırrı adlı öykü ise  Daudet’in  bu öykü kitabındaki ilk öykü olmaktadır.

 

 Eser ilk kez 1869 yılında Paris’te Hetzel yayınevi^[1] tarafından yayımlanmış, eserin ilk bakısı 17 hikâyesini içeren bir kitap halinde basılmıştı.  Eserin Lemerre’de yapılan yeni baskısında ise 1874’de Robert Helmont’ta ortaya çıkan beş hikâyesi de eklenmiş, Değirmen’imden Mektuplar adlı hikâye kitabındaki 22 hikâye bu şekilde tamamlanmıştır. ^[2]

Değirmenimden Mektuplar adlı öykü kitabı dünya edebiyatının en önemli öykü kitaplarından birisi haline

Değirmenimden Mektuplar  adlı öykü kitabında toplam 22 öykü bulunur. Bu öykülerin her biri anı mektup türünde yazılmış öykülerden oluşmaktadır.

 

Cornılle Usta’nın Sırrı adlı öykü, Değirmenimden mektuplar adlı öykü kitabındaki ilk hikâye olmaktadır. Yazarın bu öyküsünde sanayileşmeye karşı duramayan, açılan un fabrikası sonrasında değirmeni çalışmaz hale gelen bir değirmencinin teknoloji karışsında tutunamayıp hayata küsmesi hatta delirmesini konu edinmektedir.  

Öykünün kahramanı fabrikalara karşı durabilmeyi ferdi olarak başarmış ama değirmenlerin ve değirmencilerin sonunun gelmesine mani olamamıştır.

 

 

 

Anlatıcı bir değirmen satın almış ama değirmen çalışır durumda değildir. Oysaki bu köyde değirmencilik oldukça makbul bir iştir. Ve değirmenler iyi iş yapmaktadır.  Köylüler her sabah içi buğday dolu çuvallarını eşeklerine ve katırlarına yükleyip değirmenlere gelmekte ve buğdaylarını işlemektedirler.

 

Cornille Usta,  anlatıcının satın aldığı değirmenin eski sahibidir. Şu anda artık çalışmayan bu değirmenin eski sahibi olan Cornille Usta, değirmencilik işini çok seven, bu işin ustası olmuş titiz ve çok çalışkan bir adamdır. Bu adam işini bir sanat haline getirmiş yıllarca bu değirmeni zevkle ve istekle çalıştırmıştır.

 

Ancak köye bir fabrika açılınca tüm diğer değirmenler gibi Corneılle Usta’nın bu değirmeni de para kazanamaz hale gelir.  Köyde un fabrikası açılınca Corneılle usta deliye dönmüş, sağa sola koşturmuş, gelene gidene derdini anlatıp feryat etmiş ama netice alamamıştır.  Corneılle Usta herkese : ‘Fabrika malından almayın oradaki unlar buharla yapılıyor, buhar şeytan işidir. Benim malım ise poyrazla ve rüzgârla yapılır, Poyraz ve rüzgâr ise Allah’ın nefesidir.’  Diyerek dert yansa da bu sözleri ve çabaları hiçbir işe yaramamış, köydeki diğer değirmenler gibi Corneılle Usta’nın değirmenindeki pervaneler artık çevrilmez olmuştur.  Nihayetinde Corneılle Usta’nın da diğer değirmenlerin de sonu gelmiş, buralar terk edilmiştir.

 

Bunun üzerine köydeki tüm değirmenler kapanmış ve değirmenciler işsiz kalmışlardır.  Terk edilmiş değirmenler teker teker harabe halini alır. Değirmenler harabe haline gelmeye başlayınca Belediye harabeleri yıktırmaya o yapıların yerine zeytin ve asma ağaçları diktirmeye başlamıştır. Bunu duyan Corneılle Usta değirmenin yıkılıp yerine zeytin ağaçlarının dikilmemesi için işte bu değirmende yaşamaya başlar. Artık hiç kimse ile de konuşmamakta hiç kimseyle görüşmemektedir. Hayata küsen Corneılle 10 yaşındaki yetim torunu  Vivette’i bile yanından  kovar.  Corneılle’nın torunu Vivette zeytin ağaçlarının diplerini eşeleyip diğer tarlalardan yiyecek toplayarak yaşamakta ama Corneılle Usta buna bile aldırmamaktadır

 

Hiç kimse ona iş getirmese bile Corneılle Usta değirmeninin pervanelerini döndürmekte her gün ve her saat gelecek müşterileri beklemeye devam etmektedir. Ama değirmenin kapılarını kapatmış kimseyi de içeri almamakta ve kimseyle konuşmamaktadır.

Bir gün Corneılle Usta sırtına çuvalları yüklemiş köyün içinden geçerken onu gören bir adam : ‘‘Bu çuvalla nereye gidiyorsun Cornell Usta.’’diye sormuş Corneılle Usta da: ‘‘ Sakın kimseye söyleme dış ticaret yapıyorum’’ diye cevap vermiştir.  Herkes Corneılle Usta’nın ne iş yaptığını sırtında taşıdığı bu çuvalların ne olduğunu çok merak etmektedir. Corneılle Usta’nın değirmeni hala çalışıyor gözükmekte Corneılle Usta sırtında torbalar ile bir yerlere gidip gelmektedir.

 

Bir gün eski bir değirmenci dostu Corneılle Usta’nın yanına ziyarete gelir.  Ama Corneılle Usta içeride yoktur.  Ziyaretçi açık kapıdan içeri girer. Değirmenin üstünde unun çekildiği yere bakar. Unun çekildiği yerin altında bir yatak vardır. Odanın içi ise çimento çuvallarıyla doludur.

 

Corneılle Usta değirmene gelince sırrının ortaya çıktığını anlamıştır.  Çimento çuvalların üstüne oturup ağlamaya başlar. Yıllardır çalışıyor göstermek için uğraştığı değirmenin yıllardır çalışmadığı artık ortaya çıkmış, Corneılle Ustanın artık bir sırrı kalmamıştır.  Bunun üzerine köy halkı sırtlarında buğday çuvalları ile değirmene gelirler. Köylüler sırtlarındaki çuvalları değirmene taşırlar. Artık herkes buğdayını Corneılle Usta’nın değirmeninde çektirmeye başlayınca köydeki fabrika kapanır ama çok geçmeden Corneılle Usta da ölüp gitmiş olacaktır.

 

---