01.04.2020
İbtida
Osmanlıca yazılışı : ibtidâ : ابتدا
İbtida kelimesi Arapça kökenlidir. Arapçada temel, başlangıç manasında bir isimdir. İbtida kelimesi “başlamak, bir şeyi ilk defa yapmak” anlamındaki “ bed” [1]kökünden gelmektedir. Bir şeye yeniden başlamak” anlamına gelen istînaf ve i’tinâf kelimeleri de aynı mânada kullanılır (Kāmus Tercümesi, III, 525
Sözlüklerdeki anlamı: Baş taraf. Evvel. Başlangıç. En önce, başta. İlkin, önce. İlk önce şekillerindedir
İbtida sözcüğü dini metinleri kıraat etmek ve okumakta uygulanan bir kaide hatta bir ilim olarak görülmüş okurken nefes almak için duraklamaya vakf, yeniden kıraate ve okumaya başlamaya da ibtida denmiştir. ( [2]
Edebiyatta İbtida
İbtida sözcüğü edebiyatta sözlük anlamı ile de kullanıldığı gibi aruz vezni bilgisinde bir terim olarak da kullanır. Aruz terimi olarak ibtida ikinci mısranın ilk cüzü anlamındadır
Örnek:
Ahde vefâ eylemedün öyle mi
Terk-i cefâ eylemedün öyle mi
Ahmet Paşa’ya ait bu makta beytinin ikinci dizesindeki “ Terk-i “ sözcüğü ibtidadır.
İLGİLİ LİNKLERİMİZ
Aruz Terimleri: Takti -Vasl- Med -İmale- Zihaf -Kasr Nedir ve Örnekler
Aruz Vezni Nasıl Öğrenilir İmale Med Zihaf Ulama Alıştırmalar
Kaynakça
[1] ABDURRAHMAN ÇETİN, https://islamansiklopedisi.org.tr/vakf-ve-ibtida
[2] ABDURRAHMAN ÇETİN, https://islamansiklopedisi.org.tr/vakf-ve-ibtida
Yorum Yapmak için Kayıt Olun veya Giriş Yapın